Այս գործի դատավորը, դատախազն ու քննիչը բարոյապես հաշմանդամներ են

Այս գործի դատավորը, դատախազն ու քննիչը բարոյապես հաշմանդամներ են

Վերջին շրջանում ամենից քննարկվող թեմաներից մեկը զոհվածի մոր՝ Գայանե Հակոբյանի կողմից վարչապետի որդուն՝ Աշոտ Փաշինյանին, իբրեւ թե առեւանգելու միջադեպն է եւ որդեկորույս մոր կալանավորումը, որը մարդկանց ուղեղի մեջ չի տեղավորվում։ Իշխանական շրջանակները պնդում են, թե Հայաստանն օրենքի երկիր է, եւ հերոսածին մայրը պետք է պատասխան տա իր գործած «մեղքի»` Աշոտին իր ավտոմեքենան հրավիրելու համար, եւ ահա թե ինչու խիստ անհրաժեշտ է, որ նա մնա կալանքի տակ: Իհարկե, ցանկացած հանցագործ պետք է պատասխանատվության ենթարկվի, սակայն այս պարագայում ո՞վ է հանցագործը՝ նա՞, ով հղի կնոջը վրաերթի է ենթարկում, սպանում ու հեռանում` չենթարկվելով որեւէ պատասխանատվության, թե՞ նա, ով որդեկորույս մայրերին է Եռաբլուրում ծեծում ու հայհոյում՝ չարժանանալով որեւէ կշտամբանքի: Իր կյանքի ընթացքում մեկուկես տարի կալանքի տակ գտնված Փաշինյանը, ով համարում է, որ իրեն անարդարացիորեն են 2009-ին կալանավորել, կարծես փորձում է վերժ լուծել հասարակությունից եւ մեծ թվով անմեղ մարդկանց պահել բանտերում։

Եվ որտե՞ղ է Հայաստանի մարդու իրավունքների պաշտպանը, ո՞րն է նրա գործառույթը, ի վերջո՝ ո՞ւմ իրավունքներն է պաշտպանում ՄԻՊ-ը, որը մի անորոշ տեքստ է տարածել այս թեմայով, որից ոչ ոք այդպես էլ չհասկացավ, թե ինչ է ասում նորանշանակ ՄԻՊ Անահիտ Մանասյանը։ Ի վերջո՝ օմբուդսմենը Նիկոլ Փաշինյանի ու նրա ընտանիքի՞, թե՞ ՀՀ քաղաքացու իրավունքների պաշտպանությամբ պետք է զբաղվի: «Հրապարակը» զրուցել է ՀՀ մարդու իրավունքների առաջին պաշտպան, իրավապաշտպան Լարիսա Ալավերդյանի հետ:

- Տիկին Ալավերդյան, ՄԻՊ Անահիտ Մանասյանը Գայանե Հակոբյանի եւ Աշոտ Փաշինյանի մասնակցությամբ տեղի ունեցած դեպքի մասին մի հայտարարություն է արել, որից չեզոքություն է հորդում, եւ այն ընթերցելիս դժվար է կռահել, թե տիկին ՄԻՊ-ն ինչ է ցանկանում ասել առհասարակ: Ի վերջո, ինչի՞ մասին է ասել ՄԻՊ-ը:

- Նախ եկեք խոսենք այն մասին, թե սահմանադրական նորմի խախտումով նշանակված մարդու իրավունքների պաշտպանն ինչպես կարող է իրականացնել ՄԻՊ-ի գործունեություն: Անձը, որը բոլորովին հայտնի չէ, հասարակությունը ծանոթ չէ նրա գործունեությանը, ինչպե՞ս կարող է ՄԻՊ աշխատել: Մարդու իրավունքների պաշտպանը պետք է օրենսդրությանը համապատասխան գնահատականներ տա, կատարի իր պարտականությունները հանրության առաջ: Նա պետք է ազնիվ լինի ու հետեւողական: Նա ունի պարտականություններ:

- Նա ազնիվ չէ՞:

- Նա ունի պարտականություններ` հասարակության առաջ, ոչ թե իր քաղաքական առաջնորդի:

- Եթե Հայաստանն այսօր ունենար մարդու իրավունքների իրական պաշտպան, որն իշխանության իրավունքները պաշտպանելու փոխարեն իսկապես մարդու իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվեր, ինչպես, օրինակ, Դուք, Արման Թաթոյանը, ապա այս պարագայում ի՞նչ պետք է աներ:

- Դե, ինչպե՞ս էինք մենք աշխատում: 2004 թվականին ակտիվ քաղաքական պրոցեսներ էին տեղի ունենում, ձերբակալվածներ կային, դեռեւս կար «վարչական կալանք» ասվածը, հարյուրավոր մարդիկ էին կալանավորվում, իսկ ես անմիջապես դեպքի վայրում էի հայտնվում եւ հնարավորինս` օրենքի սահմաններում կարողանում էինք բազմաթիվ, եթե չասեմ՝ հարյուրավոր, մարդկանց օգտակար լինել: Անգամ կալանքներից հետո հետեւողական էինք, ես՝ անձամբ, Ռոբերտ Քոչարյանին եմ այցելել եւ բացատրել, թե ինչ տեսակ անարդարություններով են մարդիկ վարչական կալանքի ենթարկվել ու դրանից հետո բազմաթիվ մարդիկ ազատ են արձակվել: Եվ, գիտեք ինչ, այստեղ առանձնապես մի մեծ խիզախության հարց չկա, գարշելի ու վատ երեւույթների մասին ՄԻՊ-ը պետք է բարձրաձայնի։ Ուղղակի խայտառակություն է հերոսի մորը կալանավորվելը, խարան մեր պետության համար: Երբեք, ոչ մի ղեկավարի ժամանակ չի եղել նման բան, այս պարագայում բարոյականության մասին խոսելն անգամ տեղին չէ, բարոյականության մասին խոսում են նրանց հետ, ովքեր գիտեն, թե դա ինչ է: Այս գործի դատավորը, դատախազն ու քննիչը բարոյապես հաշմանդամներ են: Նրանք ուղղակի չունեն բարոյականությունն ընկալելու մարմինը: Ամբողջապես ոտնահարվել է Սահմանադրությունը` բոլոր նորմերով հանդերձ: Հերոսի մորը կալանավորելու այս ամբողջ գործընթացը դատապարտում եմ, այն ամբողջությամբ ստի եւ կեղծիքի վրա է կառուցված: Չի եղել այն դեպքը, որի պատճառով պետք է տեղի ունենար նման բան: Այս քայլով իշխանություններն ապացուցում են, որ բացարձակապես չեն ծառայում Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացուն:

- Ասում են, թե Գայանե Հակոբյանը փորձել է Աշոտ Փաշինյանին առեւանգել, իսկ բռնությունն արդարացում չունի:

- Նորից կասեմ` այդ ամենը կառուցված է ստի վրա, ապացուցելու կարիք չկա, այն ամբողջությամբ հնարածին է: Այդ երիտասարդի` Աշոտի համար ցավում եմ: Նա անեծքի տակ է հայտնվել: Ես՝ ինքս, անիծող մարդ չեմ, բայց Աշոտի արարքն ահավոր վատ սկիզբ է կյանք մտնելու համար: Սա գարշելի ու խորշելի պատմություն է: