Կարծում եմ մի քիչ պետք է համարձակ լինել, չի կարող պետությունը կանգնի

Տեղեկացրել ենք, որ Ազգային ժողովի խորհրդի երեկվա նիստում ներքին որոշում է ընդունվել 60-նն անց պատգամավորներին, որոնք վարակի համար թիրախային խումբ են համարվում, հնարավորություն տալ մնալ տանը, չհաճախել նիստերին, սակայն պատգամավորների մեծ մասը, այդ թվում՝ Հովիկ Աղազարյանը չէին հետեւել այդ հորդորին: Ինչու, հետաքրքրվեցինք Աղազարյանից:

-Եկել եմ աշխատելու. բանն այն է, որ իմ 60-ը նոր է լրացել, մեկ ամիս առաջ: Ու ճիշտն ասած չգիտեմ էլ 60-ս լրացել է, թե ոչ, ես միշտ խառնում եմ, 1960 թիվ եմ, հիմա վաթսունս լրացե՞լ է, թե՞ մտնում եմ 60-ի մեջ: Ես չեմ  վախենում վարակվելուց, ես անհանգստանում եմ, որ չդառնամ վարակի աղբյուր իմ հարազատների, ընկերների, երիտասարդ կոլեգաների համար: Բայց քանի որ ես շատ զգույշ եմ, պահպանում եմ բոլոր նորմերը, դժվար թե վարակվեմ:

-Դուք նույնիսկ դիմակ չեք կրում:

-Գրեթե ոչ մեկ չի կրում այստեղ:

-Այո, կարծում եք՝ ճիշտ են անո՞ւմ:

-Ես մի քիչ հանգիստ եմ մոտենում այս խնդրին:

-Հանգիստ, թե անլուրջ, անպատասխանատու, Իտալիայում էլ էին սկզբում այդ կերպ մոտենում:

-Իրենք անհրաժեշտ միջոցառումները մի քիչ ուշացրեցին, ինչը չենք կարող ասել մեր կառավարության մասին, որը ճիշտ ժամանակին է քայլեր արել ու մեր մոտ գրեթե համոզված եմ, որ սարսափելի բաներ տեղի չեն ունենա:

Ես դրա համար եմ թեթեւ նայում, դրա համար էլ դիմակ չեմ կրում, եթե պարտադրեն՝ կկրեմ, բայց  քանի դեռ պարտադիր չէ, ես կարծում եմ, որ իմ պահվածքով  այլ ազդակներ կարող եմ ուղարկել, որ իրենք չանհանգստանան, խուճապի չմատնվեն: Վարակի մի տեսակ է, որը պետք է անցնենք ու շարունակենք մեր բնականոն կյանքը: Եւ քանի որ բոլոր հիվանդությունների դեպքում մեծ դերակատարում ունի հոգեբանական գործոնը, հետեւաբար նրանք, ովքեր գտնում են, որ այն խորհուրդները, որոնք տալիս է առողջապահության նախարարությունը, թող կիրառեն:

 -Այսինքն  կարծում եք, որ պետությունն անհրաժեշտ միջոցներ չպե՞տք է ձեռնարկի մարդկանց շփումները սահմանափակելու ուղղությամբ:

-Եթե դեպքերը զարգանան վատ ուղղությամբ, պետք կլինի մեծահասակներին պահել տանը, իսկ երիտասարդները պիտի շարունակեն զբաղվել բնականոն կյանքով՝ ուսումով, աշխատանքով, կրթությունով: Եթե տատիկներն ու պապիկները մնան տանը եւ թոռնիկներին չտանեն դպրոց, վտանգի չեն ենթարկի իրենց, թող երեխաներին դասի տանեն մամաներն ու պապաները:

-Մամաներն ու պապաները դուրս գալով կարող են  վարակել տատիկներին ու պապիկներին:

-Տատիկներն ու պապիկները տանն են մնացել:

-Բայց եթե մամաներն ու պապաները, էլ չեմ ասում՝ թոռնիկները դուրս գան, դրսից կարող են վիրուս տանել ու վարակել տանը մնացած տատիկներին ու պապիկներին:

-Ես որպես քաղաքացի կարծում եմ մի քիչ պետք է համարձակ լինել, պահել բոլոր կանոններ, չի կարող պետությունը կանգնի:

-Ընդդիմադիր ձեր գործընկերները կոչ են անում հոգ տանել թիրախային խմբերի կոմունալ վարձերը, տնտեսվարողներին ազատել հարկերից, որպեսզի մարդիկ մնան տներում:

-Մեր կառավարությունը 150 մլրդ դրամ է տրամադրում այդ խնդիրների համար:

-Ծառուկյանի հաշվարկով այդ գումարը 5 հազար դրամ է կազմելու հարկադիր պարապուրդի մատնված քաղաքացիներին բաժանած:

-Ոչ, դա ճիշտ հաշվարկ չէ, դա չգիտեմ որքան է, բայց 5 հազար դրամ չէ:

-Փաստորեն, ամեն բան կարգին է, այդ դեպքում ինչո՞ւ եք խիստ մոտեցում դրեւորում լրատվամիջոցների նկատմամբ, արգելքները միայն մեզ համար են:

-Այդ արգելքները այնքան էլ սարսափելի չեն: Մի բան…ես օրերս կարդում էի իտալացի բժշկի խոսքը, ով ասում էր, որ մենք ահագին երկար ժամանակ չարչարվում ենք այստեղ, հոգնում ենք, արդեն չգիտենք, թե առողջ դուրս կգանք այս ամենից, թե ոչ: Լավ, ի՞նչ կարիք կա… նախ բժիշկը չպիտի նման բան ասի, փառք աստծո, մենք նման բժիշկներ չունենք, եւ երկրորդ՝ պետք չի նման բաներ տարածել: 

-Դուք կողմ եք ծածկադմփոցի՞ն:

-Ոչ, մեզ մոտ չկա ծածկադմփոց, նույնիսկ կարելի է ասել, որ ավելի բաց ենք, ծածկադմփոցի բացասական ազդեցությունը շատ ավելի մեծ կլինի, քան այն, ինչ ներկայացվում է: Ծածկադմփոցի պարագայում մարդիկ, երբ կողքից այլ բան են լսում, դրա ազդեցությունը շատ ավելի բացասական է: Դրա համար էլ մենք թափանցիկ ենք:

-Մենք էլ ենք ասում, թույլ տվեք ԶԼՄ-ներին անդրադառնալ այս թեմային, այսպես թե այնպես, քաղաքացիները լսելու են, ինտերնետային մեր ժամանակներում ինֆորմացիան չես կարող գաղտնի պահել:

-Թող անդրադառնան, բայց այս ընթացքում միայն պաշտոնական հաղորդագրությանը:

-Իսկ մենք ինչո՞ւ պիտի հավատանք ձեր տրամադրած տեղեկատվությանը ու մի հատ էլ տարածենք:

-Դուք կարող եք տեղեկատվությունը հավաքել, պահել, երբ կավարտվի արտակարգ ռեժիմը ձեր անալիզները կանեք, կքննադատեք իշխանությանը եւ այլն, բայց այս շրջանում պետք է ավելի հավաք լինենք:

-Իսկ ով ասաց, որ մեր նպատակը քննադատելն է եւ ոչ օգնելը:

-Ես իմ կարծիքը ներկայացրեցի:

-Դուք տեղյա՞կ եք, որ գյուղերում շարունակվում են  բազմամարդ թաղումներն ու հարսանիքները:

-Ես մի դեպքից եմ տեղյակ, լսել եմ՝ ավելի ճիշտ եւ դա վատ է:

-Դուք այդ լուրը լսելով խուճապի մատնվե՞լ եք:

-Ոչ:

-Եթե ԶԼՄ-ներին ճնշելը գրաքննություն չէ, այդ դեպքում ինչո՞ւ է պարետատունն մեր լրատվամիջոցին ծանուցում ուղարկել, որ հանենք այդ բովանդակությամբ լուրը, որ բազմամարդ թաղումներն ու հարսանիքները շարունակվում են:

-Որովհետեւ ես խուճապի չեմ մատնվում, բայց որոշ քաղաքացիներ միգուցե անհանգստանան դրանից, որ օրինակ մեր որոշ հայրենակիցներ լուրջ չեն մոտենում իրավիճակին եւ նման հավաքներ անում: Անհանգստանան այն իմաստով, որ բարեկամ միգուցե ունեն այդ գյուղում, որոնց հետ շփվել են կամ  պիտի շփվեն: Դա անհանգստություն է, խուճապը մի քիչ ուրիշ է: Անհանգստությունների համախմբությունը կարող է բերել խուճապի:

-Լավ չէ՞, որ հրապարակենք ու օգնենք, որ զգուշանան, կամ պարետատունը միջոցներ ձեռնարկի, հիմա մենք այդ հրապարակումով կասե՞ք՝ ոնց ենք նպաստում վիրուսի տարածմանը:

-Ես ծանոթ չեմ, թե պարետատունը ինչ հիմքով է խնդրել, որ հանվի, գնահատականները տարբեր են, իրենք երեւի այլ տվյալներ ունեն, ես չեմ կարող ասել: Ես համոզվածություն ունեմ, որ լավ կլինի ԶԼՄ-ներն առաջնորդվեն պաշտոնական տեղեկատվությամբ, այսքանը:

-Մեր զրույցից հասացա, որ դուք կողմ չեք ամեն ինչ հայտնելուն, հիմա ռիսկերը թաքցնելո՞վ ենք ավելի շատ  նպաստում վարակի տարածմանը։ Երբ են մարդիկ ավելի զգոն լինում՝ երբ տեղեկացված չե՞ն, թե՝ երբ բարձրաձայնվում է իրական պատկերը:

-Ոչ, այդպես չէ, որովհետեւ կգտնվեն ուժեր, որ ազատությունը կօգտագործեն ուրիշ նպատակներով: ԶԼՄ-ները եթե ազատ լինեին, ուժեր կգտնվեին, որոնց գործելաոճը կարող էր նպաստել վիրուսի տարածմանը եւ խանգարել կառավարությանը: 

-Ուժերը ի՞նչ պիտի անեին:

-Շուխուր դնեին: