Մարդկանց մոտ հուզական վերաբերմունք կա ծառերի հանդեպ, բայց իրենց ֆունկցիան կորցրած ծառերը պիտի փոխարինվեն

Երեկ Կասկադի հատվածում կտրված ծառերը փոխարինվեցին սակուրաներով, քաղաքապետարանի այս որոշումը սուր քննադատության, երբեմն էլ նաև ծաղրի առիթ դարձավ։ Ի վերջո հարց է առաջանում, թե ի՞նչ էր եղել Կասկադի ծառերին, որ դրանք կտրվեցին ու տեղը տնկվեցին սակուրաներ։

Թեմայի առնչությամբ զրուցեցինք Բուսաբանության ինստիտուտի գիտական ղեկավար, կենսաբանական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Ժիրայր Վարդանյանի հետ։ Նախքան ծառերը կտրելը քաղաքապետարանում աշխատաժողով է տեղի ունեցել գիտնականների մասնակցությամբ։ Վարդանյանին հարցրինք՝ ինքն ի՞նչ կարծիք է հայտնել այդ աշխատաժողովի ժամանակ․

«Ես վաղուց ասել եմ՝ մարդը, կենդանին, բույսը ծերանում է և իր ֆունկցիան չի կարողանում կատարել, ապա պետք է փոխարինել, սակայն դա պետք է անել կշռադատված, մտածված։ Ես չեմ ասել՝ կասկադում սկսեք, ես ասել եմ՝ այնպես արեք, որ ամենախոցելի, շարքից դուրս եկած ծառը փոխեք, անմիջապես փոխարինեք, որպեսզի քաղաքացիները տեսնեն, հասկանան, թե ինչ եք անում։ Դա անխուսափելի ու պարտադիր է, եթե բույսը ծերանում է, ապա պետք է փոխարինվի, բայց դա պետք է անել մտածված, կշռադատված, այսքան բան»,- պատասխանեց Վարդանյանը։

Նրան հարցրինք՝ կասկադի ծառերը իրենց ֆունկցիոնալությունը կորցրե՞լ էին, դրա համար կտրվեցի՞ն․

«Ես կասկադի ծառերը չեմ ասում, ես ընդհանուր գաղափարն եմ ասում, ես այդ գծով պրոֆեսոր եմ, ծառագետ եմ։ Եթե մարդը դառնում է 90 տարեկան, կարո՞ղ է իր ֆունկցիան կատարել այնպես, ինչպես կատարում էր 30 տարեկանում, չի կարող, չէ՞։ Ուրեմն բոլոր կենդանի օրագանիզմներն էլ այդպես են, արմատը չի կարողանում ապահովել վերգետնյան, սկսվում է գագաթային չորացում, և բույսը եթե շարքից դուրս է գալիս, պետք է փոխել։ Մյուս կողմից էլ 50-ականների ծառերը․․․, մենք այնտեղ ունենք ինվազիվ տեսակներ, ունենք տեսակներ, որոնք դեկորատիվություն չունեն, հիմա ժամանակակից, եվրոպական լավ տեսակներ կան, պետք է շատ մտածված փոխարինել։ Հիմա այստեղ 2 հատ կտրուկ, ծայրահեղ մոտեցումներ կան մարդկանց մոտ․ մեկն ասում է ՝ չէ, չպիտի փոխել, մյուսն ասում է՝ պիտի փոխել։ Ես ժողովում իմ ելույթի ժամանակ էլ ասացի, որ դա շատ էմոցիոնալ հարց է, 90-ական թվականներից մարդկանց մոտ հուզական բաներ են առաջացել ծառի հանդեպ, մոտեցումներ կան, որ ծառը կտրում են, որ տեղը ավտոտնակ սարքեն և այլն, և պետք է վերին աստիճանի զգույշ լինել, որ մարդիկ տեսնեն, որ այդ ծառը հաստատ պիտի փոխվեր, փոխվում է և ավելի արժանավոր ծառով փոխարինվում է։ Հիմա կասկադից են սկսել, երևի ինչ-որ տեղ տակտիկական քայլերը ճիշտ չեն արել կամ ճիշտ տեղից չեն սկսել, դրա համար աղմուկ է բարձրացել, բայց մյուս կողմից էլ միշտ էլ ծառը կտրելիս այդ էմոցիաներն առաջանում են։ Ինվազիվ մի ծառատեսակ կա, որը ահավոր ագրեսիվ է, ասֆալտը, բետոնը ծակում դուրս է գալիս, ձեռքը կրակն ենք ընկել, հիմա հեռվից բնակիչը, քաղաքացին նայում, ասում է՝ այդ ծառն ուր եք կտրում, բայց պիտի կառավարել չէ՞, պիտի այդ ծառը հանել, տեղը ուրիշ բան տնկել։ Այնպես որ մասնագետը մի բան է թելադրում, քաղաքացին, բնակիչը՝ մի այլ բան։ Ասում են՝ ի՞նչ է նշանակում, որ ծառը իր ֆունկցիան չի կատարում․ եթե թեղին տարիներ շարունակ խորը էտ են արել, դրանից մնացել է մի հատ կոճղ, ապա այն ծառի ֆունկցիա կատարո՞ւմ է, ֆոտոսինթեզ կատարո՞ւմ է, թթվածին արտադրո՞ւմ է, ուրեմն այդ դեպքում պետք է փոխել»։

«Միայն սակուրաներ չեն բերում, տարբեր բաներ են բերում։ Կասկադում սակուրա են դրել, բայց հո ամբողջը սակուրա չէ՞։ Ես տեսակների մասով չեմ կարող ասել, որովհետև տեղյակ չեմ, թե քաղաքապետարանը որտեղ ինչէ դնում, բայց սակուրան գեղազարդ տեսակ է, որոշ տեղերում սազում է, որոշ տեղերում էլ չի սազում։ Այնտեղ կան աշխատողներ, իմ գործընկերներն են, մասնագետներ են, նրանք հո այս ազգի թշնամիները չե՞ն, այնպես չէ, որ նրանք անպայման պիտի սխալներով անեն, նրանք մասնագիտական պատկերացում ունեն»։

Վարդանյանին հարցրինք նաև, թե աշխատաժողովի ժամանակ ի՞նչ ընդհանուր եզրահանգում է եղել հարցի կապակցությամբ, քաղաքապետարանը ինստիտուտների հետ աշխատե՞լ է ըստ պատշաճի․

«Այդ քննարկումը անելիս դիմել են բոլոր կոմպետենտ կառույցներին՝ առաջին հերթին Բուսաբանության ինստիտուտին, մեզ հրավիրել են, ես, ևս մեկ պրոֆեսոր, որն ավելի խորացած է տեսակների մեջ, իմ 2 աշակերտները, որոնք գիտությունների թեկնածուներ են, դենդրոլոգներ են, միայն 4 հոգի մեր ինստիտուտից ենք գնացել, Ագրարային համալսարանից, մյուս համալսարաններից։ Մենք քննարկել ենք և նիստի ժամանակ գաղափարը ողջունել ենք, հավանություն ենք տվել, որ պիտի ծերացած, շարքից դուրս եկած ծառերը փոխարինվեն, բայց մենք չենք խորացել, թե որտեղ ինչ պիտի լինի, դա արդեն տակտիկական հարցեր են»։