Փաշինյանին Հայաստանը պետք չէ, իսկ ինչու՞ պետք է վախենա Պուտինից․ ռուս քաղաքագետ

«Փաշինյանի համար հիմա գլխավորը երկար և ոգևորված ստելն է, որ հենց Ռուսաստանն է պատրաստվում իրենց «լքել»։ Դե, նրան փող կտան դրա համար: Իհարկե, նա այնքան հարուստ չի լինի, որքան Զելենսկին, բայց այդ ամենը կբավականացնի համեստ կյանքի համար՝ ինչ-որ տեղ՝ Հայաստանից հեռու։ Հենց այդ ուղղությամբ նա աշխատում»։ Այս մասին Telegram-ի իր ալիքում գրել է ռուս քաղաքագետ, «Մերձավոր Արևելքի ինստիտուտ» գիտական ​​կենտրոնի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին․ «Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը խիստ նկատողություն է արել Նիկոլ Փաշինյանին՝ Լեռնային Ղարաբաղում ընտրություններ անցկացնելու համար։ Դա ամբողջությամբ որոշում է այն տեղը, որը Հայաստանը պետք է զբաղեցնի ուժերի տարածաշրջանային հարաբերակցության մեջ, եթե նրա վարչապետը շարունակի գլխապատառ անել այն ամենը, ինչն անում է համառությամբ։ Նա ցանկանում է անդամակցե՞լ ՆԱՏՕ-ին: Արդյո՞ք նա մտադիր է «թուլացնել Երևանի կախվածությունը Մոսկվայից»։

Նա գոհ չէ՞ ՀԱՊԿ-ից։ Բաքվի (տես՝ Անկարա) հետ ուղիղ բանակցություններ պե՞տք են բացառապես ամերիկացիների ու եվրոպացիների՝ ֆրանսիացիների, գերմանացիների, իտալացիների հովանու ներքո։ Նրան ռուս խաղաղապահներ են պետք չեն ոչ Ղարաբաղում, ոչ Գյումրիի բազայո՞ւմ։ Հետաքրքիր է, այս հիմարին գոնե Հայաստանը պե՞տք է։ Տպավորություն է ստեղծվում, որ՝ չէ, այդ դեպքում հարց է առաջանում՝ իսկ նա հիմա՞ր է։ Թե՞ նա շատ լավ գիտի, թե ինչ և ինչու է անում, և դա ինչ կբերի անձամբ իրեն»,- գրել է նա՝ նշելով, որ «եթե Փաշինյանը նորից ու նորից ընտրվի հայության կողմից որպես այս դժբախտ երկրի վարչապետ, ապա. թող այդպես լինի, Հայաստանի ճակատագիրն ամբողջությամբ նրանց ձեռքում է»։ Մյուս կողմից, ըստ քաղաքագետի ինչո՞ւ նա պետք է Փաշինյանն այլ կերպ վարվի, քան Սանդուն՝ Մոլդովայում, Սահակաշվիլին՝ Վրաստանում, կամ Պորոշենկոն ու Զելենսկին՝ Ուկրաինայում։ Պուտինը ոչ մի տեղ սկզբունքորեն ոչ մեկին չի տապալում. ինչու՞ պետք է Փաշինյանը վախենա, կարծում է Սատանովսկին։ Եթե նա կորցնի Սյունիքի մարզը, նրա քարոզիչները բնակչությանը կասեն, թե ինչու դա ապուշություն չէ, այլ ռազմավարական իմաստություն, որը հավերժ կապահովի խաղաղություն, բարգավաճում և բարեկամություն Ադրբեջանի և Թուրքիայի հետ Մեծ Ամերիկայի և Մեծ Եվրամիության հովանու ներքո, ընդգծել է քաղաքագետը։ «Ինչ վերաբերվում է Ռուսաստանին ու Իրանին, Փաշինյանն իր կողմնակիցներին կասի, որ Հայաստանում նրանց շահերը զուտ եսասիրական էին, և Երևանն այլևս Մոսկվայի և Թեհրանի բարեկամը չէ, բարեկամը՝ ՆԱՏՕ-ն է։ Եվ Ղարաբաղի մասով․ Փաշինյանը թքած ունի դրա և այնտեղ ապրող հայերի վրա»,-հավելել է նա։