Հիմա ես չեմ ու դուք, ասեք՝ ինչպե՞ս կվարվեիք Վահե Ղազարյանի փոխարեն
Նախկին ՄԻՊ Արման Թաթոյանը, մի համեստ անձնավորություն, իրավապահներին զգուշացրել է, որ մյուս անգամ քաղաքացիների հանդեպ անհարգալից չլինեն: Անհարգալի՞ց: Պարոն Թաթոյան, մի՞թե դա այն բառն է, որով կարելի է բնութագրել մեր իրավապահների պահվածքը մայիսի 2-ի առավոտյան, երբ ամբողջ Երևանում անհնազանդության ակցիաներ սկսվեցին: Կարծում եմ՝ ոչ: Իրավիճակն ավելի լուրջ է: Այլևս պարզ է, որ Երևանում և Հայաստանում հարգանք-մարգանք ոչ մեկի տանձին չէ: Խաղադրույքն այնքան մեծ է, իրավապահներն էլ կորցնելու այնքան բան ունեն, որ նրանցից պահանջես անհարգալից չլինել, նույնն է, թե ոչինչ չպահանջես: Եվ այն գազանությունները, որ նրանք դրսևորում են փողոցում, վստահաբար, շատ լուրջ իրավիճակի արդյունք է:
Իրավիճակի մասին: Քաղաքական իշխանությունը, ի դեմս Նիկոլ Փաշինյանի, 44-օրյա պատերազմից հետո իր ամենածանր ժամանակներն է ապրում: Փաշինյանն, ըստ էության, կորցրել է ամեն ինչ՝ սկսած լեգիտիմությունից, վերջացրած ժողովրդական համակրանքով: Մայիսի 1-ի հանրահավաքն ու մայիսի 2-ի անհնազանդության ակցիաներն էլ ցույց տվեցին, որ Փաշինյանը նաև դե ֆակտո իշխանություն չունի: Նա այսօր ընդամենը մի թղթի կտոր ունի ձեռքին, ըստ որի Հայաստանը տեղափոխվել է ժողովրդավարության բարձրագույն խումբ և միայն այդքանը: Փաստորեն անունը կա, ինչպես ասում են, ամանումը չկա: Ի՞նչ ժողովրդավարության ժամանակ է, երբ աթոռդ երերում է ու վերջդ էսօր-էգուց է: Ո՞վ լիներ Փաշինյանի տեղը, որ չջղաձգվեր: Նա հո առաջվա Նիկոլը չէ, որ ձեռքն ընկած շքեղություններից հրաժարվի ու լսի ժողովրդի ձայնին: Միամիտ չլինեք: Եվ ահա այդ պաշտոնամոլ ընչաքաղցը կառչել է աթոռից ու ինքնամոռաց հրամաններ է տալիս ոստիկանությանը, ոստիկանության զորքերին, սպեցնազին, բոլորին՝ ջարդեք, կոտորեք, հավաքեք, բացեք փողոցները, վախեցրեք այնպես, որ չփորձեն իմ դեմ դուրս գալ:
Ոստիկանի խելքի մասին: Սուտ են այն պնդումները, թե ոստիկանը խելք չունի: Այդպես միայն դեգեներատներին ու Նիկոլին է թվում: Ոստիկանները լավ էլ արագ են մտածում, թեև նրանց մեջ քիչ չեն նաև այնպիսիները, որոնք ունակ են մտածելու, բայց շարունակում են կատարել ապօրինի հրամանները: Դա երևի բնազդ է, չգիտեմ: Հապա ասեք ՀՀ ոստիկանապետ Վահե Ղազարյան… Ինքը ո՞նց կարող է խելք չունենալ և կամ առանց մտածելու հրամաններ տալ:
Հիշենք թեկուզ մայիսի 1-ի նախօրյակի հայտարարությունը, որ ոստիկանությունը տարածեց՝ հանրությանը նախազգուշացնելով, որ իրավիճակը բարդ է: Միայն խելացի մարդը կարող էր իրավիճակի այդպիսի գնահատական տալ Նիկոլի օրոք, որ բոլորին համոզում է, թե ինքն առաքյալ է և երկիրն առաջնորդում է դեպի պայծառ ապագա: Վահե Ղազարյանը, բնականաբար, մեզնից ոչ պակաս հասկանում է, որ Նիկոլի գործերն այնքան էլ լավ չեն, ու նա այնքան էլ աստվածաշնչյան Մովսեսը չէ, որ երկիրն ինչ-որ տեղ առաջնորդի: Բայց ի տարբերություն մեզ՝ Վահե Ղազարյանի վիճակը շատ ավելի լուրջ է: Նա հո գիտի, թե իրեն ինչ է սպասվում, եթե Նիկոլին մեղմ ասած, ուղարկեն Իջևան: Ի վերջո ոստիկանապետը չի կարող հայտարարել, որ կատարել է վարչապետի հրամանները: Հետևաբար, Վահե Ղազարյանը կրելու է իր բաժին մեղադրանքի բեռն ամբողջ ծավալով: Իսկ այդ բեռն արդեն բավականին ծանր է: Վահե Ղազարյանն իր ակտիվում գործադրված այնքան բռնություններ, ցրված ցույցեր ու միտինգներ ունի, որոնք կբավականացնեին ոչ միայն մեկ ոստիկանապետի, այլև մի ամբողջ ոստիկանական վերնախավի ճաղերի հետևն ուղարկելու համար: Եվ ուրեմն Վահե Ղազարյանը նույնպես չի կարող կանգ առնել և թույլ տալ, որ Նիկոլին գործից հանեն: Նիկոլը գնաց՝ ինքն էլ է կորած: Հիմա ես չեմ ու դուք, ասեք՝ ինչպե՞ս կվավեիք Վահե Ղազարյանի փոխարեն: Թույլ կտայի՞ք, որ անհնազանդության խաղաղ ակցիաներ լինեին… Չէիք բռնի՞ այդ ակցիաների մասնակիցներին, չէիք տփի՞, չէիք վախեցնի՞…
Ինձ հետ ձեռնամարտի բռնված կարմիր բերետավորին հարցնում եմ.
-Դու ո՞ւմ հրամանն ես կատարում, տղա ջան:
Պատասխանը ցնցող էր.
-Պետության:
-Պետությունը քեզ ասել է սմբակներդ քաղաքացու վրա մաքրի՞…
-Հոպար, էդ ո՞նց ես խոսում:
-Իսկ դու ինչո՞ւ ես ստում, թե պետության հրամանն ես կատարում: Ո՞վ է ձեզ հրաման տվել հարվածներ հասցնել խաղաղ ցուցարարներին, թև կոտրել, աչք հանել, ճանկռել, մազերը քաշել, պետությո՞ւնը:
Եվ ավարտեմ Վահե Ղազարյանին ուղղված մի փոքրիկ խնդրանքով: Պարոն Ղազարյան, ինչ եղել չի եղել, բավական է արդեն: Աշխատեք մնալ օրենքի և օրինականության սահմաններում: Իսկ եթե այս օրերին տեսնեք «Մովսեսին», ասացեք նրան, որ Էդիկ Անդրեասյանը քեզ խորհուրդ է տալիս հեռանալ ժողովրդական այս ալիքի վրա: Ժողովրդական ալիքի վրա թե գալն է պատվաբեր և թե գնալը: Սա իր վերջին շանսն է գուցե: Այլապես ստիպված է լինելու հեռանալ ամոթահար:
Կարծիքներ