Չի կարելի երկրի ղեկավարին փողոցում հավաքված մարդկանց վանկարկումների ազդեցության տակ որոշումներ ընդունել

Քաղաքագետ, «Դեմոկրատական այլընտրանք» կուսակցության քաղաքական խորհրդի նախագահ Սուրեն Սուրենյանցի հետ զրուցեցինք անմիջապես Փաշինյանի ցուցադրական երթից հետո: 

- Փաշինյանն ասում  է, ժողովուրդը իմ հրաժարականը չի պահանջում, իսկ 19-ը կուսակցությունները ասում են՝ ժողովուրդը պահանջում է հրաժարական: Սա ո՞նց է լուծվելու: Մեծամասնությունն ի հայտ չի գալիս: 

- Այս պահի հակադրության երկու կողմերին էլ՝ գործող իշխանությանն էլ, հարթակի ընդդիմությանն էլ մեծամասնությունը չի վստահում: Դրա համար նույնիսկ սոցիոլոգիական հարցումներ անցկացնել պետք չի: Պետք է ընդամենը հետևել երկուսի այսօրվա հանրահավաքներին: Համարյա նույնքան ժողովուրդ էր հավաքված և Փաշինյանի, և նրա ընդդիմախոսների հանրահավաքին: Մոտավորապես 10-15 հազար ժողովուրդ երկու կողմերից էլ: Սա իսկապես շատ փոքր, սակավամարդ հավաքներ են երկուսն էլ, եթե հաշվի առնել այն հանգամանքը, թե ինչպիսի ցնցող իրադարձություն է այսօր տեղի ունեցել Հայաստանում: Գործ ունենք իրողության հետ, որ փաստացի ռազմական ղեկավարությունը հակադրվել է քաղաքական ղեկավարությանը:

- Մենք ունեցել ենք նման իրավիճակ նաև Տեր-Պետրոսյանի հրաժարականից առաջ, երբ Վազգեն Սարգսյանը դա պահանջեց: 

- Այո, նման իրավիճակներում քաղաքական ճգնաժամը չի վերանում, ընդհակառակը՝ ավելի է խորանում, որովհետև շատ ավելի հեշտ է քաղաքական ճգնաժամը հանգուցալուծել, երբ կա քաղաքական դաշտում ֆավորիտ, որի շուրջ տեղի է ունենում հասարակության կոնսոլիդացիա և հասարակության գործուն մասնակցությամբ իրադարձությունները համապատասխան ընթացք են ստանում: Հիմա մենք չունենք այդ վիճակը, այլ ունենք պատային իրավիճակ, և միակ տարբերակը դա այն է, որ քաղաքական ուժերը նստեն երկխոսության, առանց նախապայմանների: Խոսքը և իշխանության, և հայրենիքի փրկության շարժման, և թե մնացած կուսակցությունների մասին է, որոնք երկու ֆորմատներում չկան: Նրանք պետք է նստեն կլոր սեղանի շուրջ և կոնսենսուսի գան արտահերթ ընտրությունների ճանապարհային քարտեզի շուրջ: Դրանից դուրս որևէ լուծում չի լինելու կայուն և վտանգելու է երկրի թե՛ ներքին, թե՛ արտաքին անվտանգությանը: 

- Փաշինյանը մեկ խոսում է ընտրությունների մասին, մեկ չեղարկում է իր իսկ ծրագիրը, իսկ այսօր էլ ժողովրդին անվստահ հարցրեց, գուցե, վերադառնանք ընտրություններ անցկացնելու ծրագրին: Հարցերը լուծելու ի՞նչ ձև է սա, Հրապարակը Ակրոպոլի՞ս է դարձել: 

- Նախ, Փաշինյանը պետք է բացատրի, թե ի սկզբանե ինչու հրաժարվեց այդ օրակարգից: Ես կարծում եմ, որ եթե նա իսկապես ցանկանում էր ճգնաժամը հաղթահարել ու հետևողականություն ցուցաբերել, նա դեկտեմբերի վերջին իր հռչակած օրակարգից չէր հրաժարվի և այսօր  մենք այլևս չէինք ունենա քաղաքական այս նոր էսկալացիան, քանի որ մոտավորապես հայտնի կլիներ արտահերթ ընտությունների ժամկետը: Քաղաքական ուժերն ու հասարակությունն էլ իրենց հայացքը ուղղած կլինեին դրանց: Չի կարելի երկրի ղեկավարին պահի թելադրանքի, կամ փողոցում հավաքված մարդկանց վանկարկումների ազդեցության տակ որոշումներ ընդունել ու փոխել: Եթե նույնիսկ այս փուլն էլ Փաշինյանը հաղթահարի, դրանից քաղաքական ճգնաժամը չի վերանալու: Այն շատ խորքային արմատներ ունի: