Մենք խոսում էինք ամեն ինչից, բայց դրանից արժեք չէինք ստեղծում

Մենք խոսում էինք ամեն ինչից, բայց դրանից արժեք չէինք ստեղծում

7-րդ գումարման առաջին նստաշրջանում իր պահվածքով ամենից աչքի ընկած պատգամավորը նախկին իշխանության ժամանակ գյուղնախարարի տեղակալ աշխատած, թավշյա հեղափոխությանը միացած Վարազդատ Կարապետյանն է։

«Իմ քայլը» խմբակցությունում «սպիտակ ագռավի» կարգավիճակով առանձնացած պատգամավորն անկեղծացավ, որ ԱԺ մշտական հանձնաժողովների նախագահների ընտրության հարցի քննարկումը, որը տեւեց 4 օր, անտեղի ժամանակի վատնում է, եւ զուր են գործընկերները քրքրում որեւէ թեկնածուի, քանի որ քաղաքական որոշում է կայացվել նրանց հարցում։ Մենք զրուցեցինք նրա հետ։

- Պարոն Կարապետյան, Դուք երեկ քննադատեցիք Ձեր գործընկերներին, որոնք հանձնաժողովի նախագահի  լիազորություններին չառնչվող հարցեր էին տալիս, ելույթներ ունենում։ Ի՞նչ եք կարծում, կոնկրետ Ձեր թիմակիցների այս պահվածքը ԱԺ կանոնակարգի չիմացության արդյո՞ւնք է, թե՞ յուրաքանչյուրն ինքնադրսեւորման նոր հարթակն էր փորձում օգտագործել։

- Խնդիրը կանոնակարգի մեջ է, կանոնակարգը թույլատրում է այս ամեն ինչը, որ մենք բոլորս հարցեր տանք։

- Կանոնակարգը սահմանում է հանձնաժողովի նախագահի լիազորությունները եւ հարցադրումների բնույթը, որոնք պետք է առնչվեն այդ լիազորություններին։ Իսկ, օրինակ, նախկին նախարարին՝ Մխիթար Հայրապետյանին, սփյուռքի նախարարության վերաբերյալ էլ էին հարցեր տալիս։

- Հարցերն ու պատասխանները հիմնականում պայմանավորված էին ընդդիմություն-իշխանություն երկխոսությամբ։ Այսինքն, այնտեղից հարցեր էին տալիս, այստեղից՝ պատասխանում, եւ դա տեւեց չորս օր, եւ այնպես չէր, որ մարդիկ ուզում էին հարց տալ իրենց իսկ ներկայացրած թեկնածուին։ Բանավեճ էր, քաղաքական դիսկուրս, այդուհանդերձ, մենք պետք է մի բանի վրա ուշադրություն դարձնենք՝ ինչ է ավելացված արժեքը, եւ մեր գործողություններով մենք ստեղծո՞ւմ ենք արդյոք արժեք, դա վերաբերում է ե՛ւ ընդդիմությանը, ե՛ւ իշխանությանը։ 

- Այսինքն՝ այդ քննարկումների օգտակարության գործակիցը չկա՞ր, անարդյունք քննարկումնե՞ր էին։

- Այո, ես գտնում եմ, որ այս քննարկումները կարող էինք տեղափոխել հիմնական նստաշրջանի ժամանակ, առանձնացնեինք քննարկման թեմաներ, ինչը մենք անպայման անելու ենք։ Ասենք, ասելու ենք՝ եկեք այսօր քննարկենք համայնքների միավորումը, բոլորս խոսեինք հենց այդ թեմայով, բոլորիս կարծիքները միավորեինք, իրականում բանավեճ տեղի ունենար, որից կշահեինք ե՛ւ մենք, ե՛ւ հետագայում ժողովուրդը՝ արդար որոշումների միջոցով։ Իսկ հիմա մենք խոսում էինք ամեն ինչից, բայց դրանից արժեք չէինք ստեղծում։ Ցավոք սրտի, այս չորս օրն այսպես անցավ, ես հուսով եմ, որ հետագայում մենք ավելի ուշադիր կլինենք, որ մեր ժամանակն ավելի արդյունավետ օգտագործենք։ Մեզանից բոլորը կարող էր այդ ելույթն ունենալ, որովհետեւ բոլորս էլ տեսնում էինք, որ ժամանակն իրականում շատ է երկարում, բայց խոսակցությունը խոսակցություն էր բերում, եւ պրոցեսը ձգվում էր։

- Գուցե մնացածներին դո՞ւր էր գալիս ցուցադրվելը, հարց տալը։

- Կարծում եմ՝ խնդիրը ցուցադրվելը չէ, այլ կային հարցեր։ Նորից եմ կրկնում՝ եթե ուզում ենք լավ արդյունք ունենալ, պետք է թեման խորությամբ քննարկել, ոչ թե այսպես մակերեսային։ Հանձնաժողովի նախագահների թեկնածուներն ամբողջական պատասխաններ չէին կարող տալ, եթե անգամ տային էլ, դա ոչինչ չէր նշանակում, որովհետեւ սա ԱԺ է, եւ ցանկացած պատգամավոր պատգամավոր է, անկախ նրանից՝ ինքը հանձնաժողովի նախագահ է, թե շարքային անդամ։ Մենք չպետք է առանձնացնենք հանձնաժողովի նախագահին ու ասենք՝ եթե դու այդ կարծիքն ունես, ուրեմն այդ որոշումը կընդունվի։ Այդպես չէ, որովհետեւ մենք ունենք ընդդիմադիր նախագահ, բայց հանձնաժողովի մեծամասնությունը լինելու է իշխող ուժից, այսինքն՝ այսպես թե այնպես, անկախ հանձնաժողովի նախագահից՝ մենք կարող ենք այնտեղ որոշում ընդունել։

- Ձեր քննադատական պահվածքն ինչպե՞ս ընդունվեց ֆրակցիայում, պատրա՞ստ են իրենց շարքերում հանդուրժել «սպիտակ ագռավի», թե՞ կշտամբել են Ձեզ։

- «Իմ քայլը» դաշինքն ունի կառավարման շատ հետաքրքիր մեխանիզմ, մենք դեմոկրատական դաշինք ենք, եւ մեզ մոտ նման հարաբերություններ չկան՝ իրար կշտամբել կամ նման խնդիրներ դնել։ Մենք փորձում ենք քննարկել եւ փորձում ենք խորհուրդ տալ իրար՝ ինչ-որ որոշման հանգելու համար։ Նման մոդել չկա, որ մեր դաշինքում թելադրում են ինչ-որ մեկի օգտին քվեարկել, ես վստահ եմ, որ այդպես էլ կշարունակվի։ Թեպետ ես շատերին նոր եմ ճանաչում, բայց տեսնում եմ՝ ինչ արժեքներ են կրում, նման արժեք կրող մարդը երբեւէ վերեւից իջնող հրահանգի չի ենթարկվի։ Այն, ինչ մենք անում ենք մեր դաշինքում, պարտադրաբար չենք անում, քննարկումների արդյունքում ծնված որոշում է, որը էլի պարտադիր չէ բոլորի համար։

- Բայց մենք տեսանք, որ չնայած հանրային ոչ միարժեք կարծիքին, «Իմ քայլը» կողմ քվեարկեց ԲՀԿ-ի ներկայացրած փոխխոսնակի թեկնածուին, այլ ոչ թե «Լուսավոր Հայաստանի»։

- Ես կարծում եմ, որ այդ քվեարկության ժամանակ մարդիկ ոչ թե առաջնորդվել են վերեւից եկող հրահանգով, այլ ամեն մեկն առաջնորդվել է իր կամքով ու կարծիքով։ Մեր խմբակցության  ներկա բոլոր մարդիկ, իմ վստահ կարծիքով, այն համոզմունքով ավարտեցին քննարկումը, որը որ տեսաք՝ արտացոլվեց ընտրությունների արդյունքում։

- Օրինակ, Ձեր համոզմունքն ինչպե՞ս կհիմնավորեք, Նիկոլ Փաշինյանի՝ ոչ վաղ անցյալում ԲՀԿ-ին տված գնահատականները չեն մոռացվել, ավագանու ընտրություններին էլ նրան «սեւ» ուժ անվանեցիք։

- Ցանկացած ընտրող, ով ընտրել է ընդդիմադիր այս երկու կուսակցություններին, համոզմունք է ունեցել, որ ընտրում է ընդդիմություն, հիմա, եթե ժողովրդի ավելի շատ հատված ընտրել է ԲՀԿ-ին, մենք այդ մարդկանց կարծիքն ենք հաշվի առել։ Մենք ժողովրդի կարծիքով իրացրեցինք մեր քվեն, որովհետեւ մենք երկու թեկնածուներին համեմատելու այլ հիմք չունեինք, ես անձամբ երկու թեկնածուներին էլ չէի ճանաչում։ Իսկ քաղաքական ուժերին ճանաչում եմ ու գտնում եմ՝ որ ուժին որ ժողովուրդն ավելի շատ ձայն է տվել, մենք այդ ուժին պետք է ձայն տայինք։ Էական չէ՝ դուք նայում եք, որ, այ, այս ուժն ավելի լուսավոր է, այս մեկը հետադիմական է…

- Կամ, ինչպես ձեր իշխանության ղեկավարությունն է ասում, սեւ է…

- Ո՞նց եք որոշում՝ որ մեկն է սեւ… մենք բոլորին էինք, չէ՞, ասում սեւ (ծիծաղում է), հիմա սեւերի մեջ ո՞նց եք որոշում՝ որն է ավելի  սեւ, հետեւաբար, մենք էլի սեւի ու սպիտակի որոշում չենք կայացրել, որովհետեւ, ինչպես նշեցիք, մեր տեսանկյունից երկուսն էլ սեւ էին, մենք նախապատվությունը տվել ենք ժողովրդի ընտրությանը։

- Ձեր անկեղծությամբ էականորեն եք տարբերվում մյուս պատգամավորներից, մտավախություն չունե՞ք, որ թիմը կորոշի, որ պետք չէ շատ անկեղծ լինել…

- Ես սիրում եմ մեր խմբակցության 87 անդամներին եւ կարծում եմ, որ մենք միասին շատ լավ աշխատում ենք՝ որպես մեկ թիմ։ Ավելին, կարծում եմ, որ մեր թիմը 132 հոգի է, ու եթե սեւի ու սպիտակի կատակները դնենք մի կողմ, ապա մեր թիմը 132 հոգի է, եւ մենք մեկ գործ ունենք անելու։ Կարող է այստեղ լեզվակռիվ լինի, մեկը մյուսին մեղքերի մեջ մեղադրի, մյուսը պաշտպանվի, իմ տեսանկյունից՝ երբ որ ինձ երեկ հարց էին տալիս, այն պարունակում էր մի հարց եւ մի փաթեթ, որի մեջ մեղադրանքներ կային։ Ես այդ փաթեթից ընտրեցի միայն հարցը, իսկ մնացած մասին ընդհանրապես ուշադրություն չդարձրեցի։ Ես կարծում եմ, որ սա է այս իրավիճակի արդյունավետ լուծումը լինելու, որովհետեւ երբ որ մենք սկսենք փաթեթներին ուշադրություն դարձնել, մենք արդյունքներ չենք ունենալու, ընդհանրապես չենք ունենալու, ես շատ բարձր եմ գնահատում մյուս ուժերի մեր գործընկերների պրոֆեսիոնալիզմը եւ վստահ եմ, որ լավ ենք աշխատելու։ 

- Իսկ ինչո՞ւ վարչապետը Ձեր մատնանշած սկզբունքով չի աշխատում, բազում խնդիրներ ու հարցեր կան կուտակված, իսկ ինքը ստատուս է գրում մամուլի մի պարզ՝ խաշի հրապարակման վերաբերյալ։

- Վարչապետն օրական մի 150 խնդրի մասին է խոսում, իսկ դուք վերցնում եք ընդամենը մեկը ու ուզում եք, որ ես մեկնաբանություն տամ։ Իմ գոյությունը «Իմ քայլը» դաշինքում ցույց է տալիս, որ վարչապետը չի ընտրում մենակ իր թիմը, մենակ այդ մեկը, այլ ընտրում է ուրիշներին էլ․ իմ գոյությունն այդ մասին է վկայում։

- Ի դեպ, Դուք նախկինում կուսակցակա՞ն եք եղել։

- Ոչ, ես հիմա էլ կուսակցական չեմ։

- Իսկ ապագայում կլինե՞ք։

- Չգիտեմ ապագայում ինչ կլինի։