Սթափ դատելու ժամանակը
Տեղի ունեցածը սահմռկեցուցիչ էր, անարդար, բայցեւ մեր վերջին հարյուրամյա պատմության ֆոնին՝ սպասելի: Թեպետ բոլորս էլ լավ գիտենք Հայոց պատմությունը, ուղղակի տեղին է անդրադառնալ նրա մի էջին:
1918 թվականին Հայաստանը հայտնվել էր դիվանագիտական, ռազմական ու տնտեսական մեկուսացման մեջ: Այդ ժամանակ՝ գերմանաթուրքական նվաճման պայմաններում, մեզ պարտադրվեց Բաթումի պայմանագիրը, ինչով Հայաստանի Հանրապետությանը թողնվեց ընդամենը 12 հազար կմ2 տարածք: Այս առնչությամբ պատկերավոր արտահայտվել էր Կոստանդնուպոլսում Գերմանիայի դեսպան Բրենսդորֆը. «Թուրքերը հայերին տեղ տվեցին Սեւանում լողանալու համար, բայց դուրս գալու, չորանալու համար տեղ չտվեցին»։
Այս տողերից հետո կատարել էի որոշ վերլուծություն, հայտնել որոշ նկատառումներ եւ, ամփոփելով, կարեւորել էի ազգային համերաշխությունն ու միասնոթյունը՝ էլ ավելի վատթարագույն իրավիճակի չհասնելու համար: Այդ նյութի վերջին պարբերությունն այսպիսին էր.
«Այժմ, այս օրհասական ժամանակահատվածում, գուցե հանրահավաքներին զուգահեռ կամ առանց դրանց, նպատակահարմար է թվում 3 նախագահների եւ վարչապետի, քաղաքական ուժերի 4 ներկայացուցչի՝ 4-5 անկախ փորձագետների մասնակցությամբ ձեռնարկել խորհրդակցություններ: Ինչի համար: Նրա համար, որպեսզի պարզ լինի այս 30 տարիների խճապատկերը, փորձ արվի հասկանալ, թե ինչ «դատավճիռ» են ի վերջո կայացրել աշխարհի տիրակալները հայոց պետականության առնչությամբ (Արցախը, ըստ էության, ընդամենը այդ հիմնախնդրի կամ հայկական հարցի մի բաղադրիչն է), արդյոք հնարավո՞ր է գտնել այլընտրանք: Դրա համար ազգային համերաշխությունն ու միասնությունն այլընտրանք չունեն»:
Ամբողջական նյութը, հավանաբար, կհրապարակվեր, բայց եղավ վարչապետի ֆեյսբուքյան գրառումը: Հասկանալի է, որ Արարատ Միրզոյանի նկատմամբ կատարված բռնարարքը ոչ մի արդարացում չունի, եւ այդ սադրիչները կենթարկվեն օրենքով սահմանված պատասխանատվության: Աստված եւ մեր աստվածային բժիշկները, համոզված եմ, կվերականգնեն պարոն Միրզոյանի առողջությունը:
Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի մեծարգո նախագահ, հարգելի պարոն Միրզոյան, հարգելի «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավորներ, այժմ արդեն վտանգված է հայոց պետականությունը: Սթափ դատելու ժամանակն է: Կայացրեք իմաստուն որոշում, այլապես հետագա զարգացումները մեր երկիրը կկանգնեցնեն 1918 թվականի «ջարդված տաշտակի» առաջ: Արեք ձեր կյանքում ամենագլխավոր պետականամետ ՔԱՅԼԸ:
Գագիկ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ
Տնտեսագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր
Կարծիքներ