Ես երջանիկ չեմ այս վիճակից

«Հրապարակի» հարցերին պատասխանում է «Իրազեկ քաղաքացիներ միավորում» ՀԿ համակարգող Դանիել Իոաննիսյանը:

- Դատավորների միության նախագահ Ալեքսանդր Ազարյանը հայտարարություն է տարածել՝ խոսելով դատաիրավական համակարգի սարսափելի բացերի մասին: Նա բազմաթիվ խնդիրների մասին է բարձրաձայնել, սակայն Դուք անգամ մինչև մեզ հետ զրույցը տեղյակ չէիք այդ հայտարարության մասին: Դուք անվերջ խոսում եք պարեկների վատ աշխատանքի մասին, սակայն լռում դատաիրավական համակարգի բացերի մասին: Ինչո՞ւ:

- Ես դատաիրավական համակարգից քիչ եմ խոսում այն պարզ պատճառով, որ մեր կազմակերպությունն ավելի կոմպետենտ է ոստիկանների հարցում, քան դատաիրավական համակարգի: Դրա համար կան այլ ՀԿ-ներ, որոնք մեզանից շատ են գլուխ հանում այդ թեմայից, սակայն դա չի նշանակում, որ մենք երջանիկ ենք դատաիրավական համակարգում տիրող վիճակից: Մենք բազմաթիվ հայտարարություններով ընդգծել ենք դատաիրավական համակարգի խնդիրների մասին: Մենք ունենք լուրջ մտահոգություններ այս մասով, սակայն ես մեղմ ասած երջանիկ չլինելով դատաիրավական համակարգից, մեղմ ասած գոհ չլինելով Կարեն Անդրեասյանի գործունեությունից, պետք է ասեմ, որ Ազարյանի մտահոգությունների մի մասը կիսում եմ, սակայն կան գնահատականներ, որոնք ոչ ամբողջությամբ եմ կիսում: Երբ Ալեքսանդր Ազարյանն ասում է` դատարանները երբեք այսքան անազատ չեն եղել, ծիծաղ է առաջացնում: Մինչև 2018 թվականը չի եղել մի դատավոր, որ գոնե մի փոքր հակադրվի իշխանությանը:

- Առաջ հիշո՞ւմ եք դեպք, երբ ընտրողաբար կարգապահական վարույթներ հարուցվեին դատավորների դեմ` ինչ-որ անհասկանալի ժամկետների հիմքով: Պնդում եք, որ այսօր դատավորներն անկախ են, սակայն այս փաստերը խոսում են հակառակի մասին:

- Դրա համար էլ ասում եմ, որ երջանիկ չեմ այս վիճակից: Այո, իրավիճակն իսկապես մտահոգիչ է, կան խնդիրներ` անկախության հետ կապված, սակայն ես համաձայն չեմ այն գնահատականի հետ, որ այսօր դատավորների անկախությունն ավելի քիչ է, քան առաջ: Դա այդպես չէ: Հիմա անկախությունն ավելի շատ է, քան մինչև 2018 թվականը, սակայն դա չի նշանակում, որ այդ անկախության մակարդակը բավարար է, և որ Կարեն Անդրեասյանը և ԲԴԽ-ն չեն փորձում իրենց կամքը բանեցնել:

- ԲԴԽ-ի անքննելի որոշումներին անգամ Վենետիկի հանձնաժողովն է անդրադարձել, սակայն օրվա իշխանություններն այդպես էլ այս մասով ոչինչ չփոխեցին, հավանաբար դա իրենց էլ է ձեռնտու: Իսկ այդ մասին ի՞նչ կասեք:

- Այդ հարցը պետք է ուղղեք Արփինե Հովհաննիսյանին: Վենետիկի հանձնաժողովը ԲԴԽ-ի մասին խոսել է 2015 թվականին: Այո, կա այդ խնդիրը: Կարծում եմ, որ դատավորներ են նշանակվում, որոնք Հայաստանում թեկուզ նախկինների ժամանակ քաղաքական հետապնդումների մարմնավորում են եղել, օրինակ ՝Մնացական Մարտիրոսյանը, սակայն այսօր հայտնվել են դատական համակարգում: Դատավորը պետք է լինի բարեխիղճ: Կայացնի արդար վճիռներ, ոչ թե լսի ինչ-որ մեկի թելադրանքները:

- Ասում եք, որ հիմա դատաիրավական համակարգն անհամեմատ ազատ է, ինչին շատ շատերը չեն համաձայնի: Կասե՞ք՝ ինչու եք այդպես մտածում: Մեկ օրինակ բերեք գոնե:

- Այն որոշումների քանակը, որն իշխանությունների կամքին հակասում է, այդ մասին է փաստում: Նախկինում նման դեպքերը զրո մակարդակի վրա էին, ոչ թե քիչ էին, այլ չկային:

- Բայց գուցե ոչ թե իշխանություններին են հակադրվում, այլ պարզապես իշխանությունների նախընտրություններն օրենքին հակասում են և նույն այդ դատավորները չեն կարող օրենքին դեմ գնալ: Այսպիսով` իշխանությունները նրանց հալածում են, անվանում վնգստացող դատավորներ և այլն:

- Ակնհայտ է, որ դատավորների մտքով չէր անցնի անգամ նման որոշում կայացնել նախկինում: Անհամեմատելի են: Ես դեմ եմ համեմատություններին, որովհետև համեմատությունների մեջ այս իշխանությունները շահում են: Իրենք հաղթած են դուրս գալիս այդ համեմատություններից: Գործողությունները պետք է առանձին գնահատել, իսկ օրվա իշխանությունները վատ են աշխատում, վատ նշանակումներ են անում: