Վոքս փոփ

Ադեկվատ եւ առողջ արձագանքների այսօր շատ քիչ ենք հանդիպում, առավել հաճախ հիվանդ, անառողջ, խիստ չափազանցված եւ մատից ծծած կարծիքներ են հայտնում ակտիվ մարդիկ սոցցանցերում, որտեղ ով ասես՝ կա, ինչ ասես` կա: Եվ այդ անադեկվատության ծավալն այլեւս ոչ մեկին չի զարմացնում: Ահա` ընթերցում եմ Աբովյան քաղաքում ֆուտբոլային խաղի ժամանակ ստադիոնի հոսանքազրկման նյութի տակ արված գրառումները եւ չգիտեմ` լա՞մ, թե՞ խնդամ: Նախ, կարելի է կարծել, թե մեր երկրի ամենակարեւոր խնդիրն այդ 15 րոպեանոց հոսանքազրկումն է, որը ժամեր շարունակ քննարկում են համացանցում: Եվ այստեղ ամեն ինչ կա` մտքերի ու վարկածների խայտաբղետ բազմազանություն, կրեատիվություն, ամենաանհավանական վարկածներ: Մի մասը գրում է` հատուկ սաբոտաժ են անում, որ «Նիկոլին վնասեն» ու դժգոհ մարդկանց փողոց հանեն: Շարունակության մեջ, բնականաբար, այն տեսակետն է, որ դա նախկիններն են կազմակերպել, եւ մի քանի իշխանական կանայք Ռոբերտ Քոչարյանին են մատնացույց անում: Մի մեծ զանգված հայհոյում է ՀԷՑ-ին ու նրա սեփականատեր Սամվել Կարապետյանին` «Սաբոտաժ է ՌԴ ստրուկ էլցանցերի տիրոջ կողմից», եւ առաջարկում են «5 միլիարդ դրամով տուգանել ՀԷՑ-ին»:

Մի մեծ զանգված էլ Ռուսաստանի մեջ է տեսնում պատճառը՝ «այ, որ Ռուսաստանին երկրից վռնդած լինեիք, հիմա բոլոր ստադիոնները լուսավորված կլինեին, եւ դուք 24 ժամ անխափան լույս կունենայիք» բովանդակությամբ: Մի մեծ հատված էլ Աբովյանի քաղաքապետին ու Գագիկ Ծառուկյանին է մեղադրում․ «Աբովյանում ռուբիլնիկն իրենց ձեռքին ա, իրենք են արել»: Մեկն իր թաղի խնդիրն է հիշել, մյուսը` Նուբարաշենի հրդեհը, երրորդը` որ 24 ժամ լույս չունի: Մի խոսքով` ջահելները սրան ասում են «գժանոց»: Հարյուրավոր արձագանքների մեջ հազիվ մեկ-երկու ադեկվատ ու տեղին կարծիք: