Ո՞ւր են մնում անաչառությունը եւ համակողմանիությունը

Բաց նամակ ԱՀ գլխավոր դատախազ Ա. Մոսիյանին

Հարգարժան պարոն Մոսիյան
Սույն թվականի հունվարին Մարտակերտի շրջանի Առաջաձորի միջնակարգ դպրոցի երկու ուսուցչուհի  դիմել է դատախազություն՝ տնօրենի դեմ ներկայացնելով մի շարք մեղադրանքներ: Ստուգմամբ պարզվել է, որ փաստերը հիմնականում չեն համապատասխանում իրականությանը: Այդուհանդերձ, դատախազությունը նյութերն ուղարկել է Ոստիկանության քննչական վարչություն, որը կատարել է լրացուցիչ հետաքննություն: 

Հիմք ընդունելով դպրոցի անգլերենի ուսուցչուհու  բացատրությունը, թե ինքը 2016 եւ 2017թ.թ. ամառային արձակուրդներից հետո մինչեւ սեպտեմբերի 1-ն ընկած ժամանակահատվածը չի ներկայացել աշխատանքի, բայց վարձատրվել է, Ոստիկանության քննչական բաժնում տնօրենի նկատմամբ նախապատրաստվել են  նյութեր, գործը կարող է ուղարկվել դատարան:
Հարց է առաջանում՝ դպրոցի անգլերենի ուսուցչուհին ինչու՞ այդ մասին անձամբ չի դիմել դատախազություն: Երկրորդ, տնօրենի դեմ այդ բողոքն ինչու՞ չի բարձրացվել 2016 կամ  2017 թվականին: Ծագում է նաեւ այլ հանգամանք. բանն այն է, որ հիշյալ ժամանակահատվածում տնօրենն ինքը գտնվել է արձակուրդում: Նա առաջնորդվել է ներկայացված հաճախացուցակով, որի իսկությունն արձակուրդում գտնված լինելու պատճառով ինքը չէր կարող ստուգել:
Եւ վերջապես՝ մի՞թե մանկախ Արցախի Հանրապետությունում վերադարձել են այն ժամանակներին, երբ մեկ անձի, ընդ որում՝ ուղղորդված եւ կանխակալ, ցուցմունքը բավական էր մարդուն պատասխանատվության ենթարկելու համար: Այսպե՞ս է դատախազությունը  պահպանում օրինականությունը: 

Ցավով՝ առաջին գումարման ՀՀ ԳԽ, երրորդ, չորրորդ, հինգերորդ գումարումների ԱՀ ԱԺ պատգամավոր՝ Վահրամ Աթանեսյան