Բաց նամակ Այաթոլլահ Ալի Խամենեին

_Իրանի Իսլամական Հանրապետության Գերագույն հրամանատար, հոգեւոր առաջնորդ Այաթոլլահ Ալի Խամենեին_



Մեծարգո առաջնորդ, մենք հանդիսանում ենք Իրանում ճանաչված հայտնի գործարար, թավրիզաբնակ հանգուցյալ, քաղաքի Բաբա Բեկ Մելիք Մուշկամբարյանի (Բաբա-Խան) (1867-1930) ժառանգները:



Նրա մահից հետո շահի գահակալման տարիներին ընտանիքը ենթարկվելով բազմաթիվ հալածանքների տիկնոջ` Նարինգյուլ Մուշկամբարյանի ուղեկցությամբ 12.06.1946թ. հարկադրված ներգաղթել է Թավրիզից Հայաստան: Բաբա-Խանի կինը` մեր տատիկը, բազմիցս պատմել է մեզ ամուսնու կատարած խոշոր ներդրումների մասին, մասնավորապես` Թավրիզ քաղաքում: Դրանք են՝ առաջին գյուղփոխբանկը, դպրոց, մանկապարտեզ, եկեղեցիներ, խանութներ եւ բազմաթիվ հասարակական շենք-շինություններ: Նրան են պատկանել նաեւ Ատրպատական գավառից 29 գյուղեր: Մահից առաջ՝ 1969թ., տիկին Նարինգյուլը մեզ պատգամել է․ «Էսպես չի մնա, ճանապարհներն ի վերջո կբացվեն, եւ դուք կգնաք Ձեր պապիկի շիրիմին խունկ ծխելու, որը գտնվում է Ատրպատական նահանգի Կարաթորփախ գյուղի եկեղեցու բակում»: 2000թ. Բաբա-Խանի մահվան յոթանասունամյա տարելիցի կապակցությամբ մենք եղել ենք Իրանում, նրա շիրիմին: Այդ ընթացքում այնտեղ տեղեկացանք, որ Հայաստան-Իրան էլեկտրաէներգիայի առաջին պայմանագրից հետո երկրի արդարադատության նախարարությունը հայտարարությամբ փնտրում է Բաբա-Խանի ժառանգներին, քանի որ էլէներգիայի հենասյուներն անցնում են նրա կալվածքի տարածքով:



Այս պահին կալվածքը վարձակալված է Թավրիզի առաջնորդարանի կողմից, որն էլ, օգտվելով ժառանգների բացկայությունից, կատարել է որոշակի անօրինական առքուվաճառք:



Մեծարգո առաջնորդ, նշենք, որ 2004թ. մեր ձեռքում են գտնվում Ատրպատական նահանգի Քյալեյբար քաղաքում գտնվող արդարադատության նախարարության կալվածքների արձանագրման գրանցման վարչության պետ պրն Հաշեմիի կողմից մեզ տրված համապատասխան փաստաթղթերը` դատական հայց ներկայացնելու առնչությամբ: Դիմել ենք Իրանական իրավաբանների իրավաբանական օգնությանը` Սաբեր Ջաֆարի Թաբանին` Թավրիզից, եւ Մեջլիսի իրավաբան Խալիլ Բահրամեանին` Թեհրանից: Վերջինս մեզնից գանձել է երկու միլիոն ռեալին համարժեք ԱՄՆ դոլար՝ գործը դատարան ներկայացնելու համար, եւ այսպես երկուսն էլ խաբել են մեզ:



02.09.2014թ. «Առավոտ» օրաթերթով դիմել ենք Իրանի նախագահին եւ հոգեւոր առաջնորդին, բայց ոչ մի արձագանք չենք ստացել:



Տեղեկացնենք, որ այդ առիթով հինգ անգամ եղել ենք այդ երկրում, բայց ոչ մի արդյունքի չենք հասել:



21.08.2015թ դիմել ենք Հայաստանում Իրանի դեսպանատուն՝ դիմում հղելով երկրի հոգեւոր առաջնորդին, մեր խնդրին վերջնական լուծում ստանալու ակնկալիքով: Ցավոք, մինչեւ այսօր դեսպանատունը մեզ ոչ մի պատասխան չի տալիս տվյալ դիմումի վերաբերյալ: Ավելին՝ դեսպանատան հյուպատոս պարոն Ֆադավին մեզ հորդորում է, որ վեցերորդ անգամ գնանք իրենց երկիր եւ դիմենք երրորդ իրավաբանին:



Հավելենք նաեւ, որ բաց նամակը թվով 4-րդ դիմումն է, որ հղում ենք Ձեզ` հուսով, որ վերջապես արձագանք կստանանք:



20.10.2017 եւ 14.11.2017թթ․ սույն ամսաթվերով միաժամանակ դիմել ենք դեսպանատուն՝ հոգեւոր առաջնորդ պրն Խամենեին եւ արդարադատության նախարար պրն Մոստաֆա Պուր-Մոհամմադսին: Ցավոք, մինչեւ այսօր ոչ մի պատասխան չենք ստացել:



Հարգելի պրն առաջնորդ, մենք ներկայացնում ենք մանկավարժի ընտանիք, լինելով երկրորդ կարգի հաշմանդամ թոշակառու՝ այլեւս իզորու չենք վեցերորդ անգամ լինել Իրանում ո՛չ ֆիզիկապես եւ ո՛չ էլ ֆինանսապես: Հարգելի պրն Խամենե, 1930 թ․ ի վեր, մինչեւ իսլամական հեղափոխությունը, Բաբախանի անունը երբեւէ չի հիշատակվել եւ քննարկվել Իրանում, այդ միայն իսլամական հեղափոխությունից հետո է նրա գոյության փաստն արձանագրվել, ինչը մեզ մեծ հույս է տալիս, որ իսլամական արդարադատությունն էլ Ձեր անմիջական միջնորդությամբ եւ օժանդակությամբ ի վերջո վերջնականապես լուծում կտա այսքան տարիներ մեր ոտնահարված իրավունքները վերականգնելու ակնկալիքով:



Կանխավ հայտնում ենք մեր խորին շնորհակալությունը:



**Բաբա-Խանի ժառանգների անունից՝ Անահիտ Սմբատի Գեւորգյան (Մուշկամբարյան)**