Անտերուդուս

Լույս է տեսել, ավելի ճիշտ՝ երեւան է եկել, իսկ էլ ավելի ստույգ՝ Երեւան է եկել մի գիրք՝ "Անտերուդուս" անունով։ Դա մի տարօրինակ գիրք է, շապիկին չկա ոչ հեղինակի նկարը, ոչ էլ առհասարակ որեւէ նկար։ Փոխարենը՝ ծայրից ծայր գրություն է, որտեղ հեղինակը շատախոսում է պոեզիայի, արձակի ու պոեզիայի, պոեզիայի եւ բանաստեղծության տարբերությունների եւ անգամ այն մասին, թե ինչու է շապիկին տեղադրել այդ տեքստը. "Գիրքս, իհարկե, չի ունենա  պատշաճ ապրանքային տեսք  եւ սպառողական հաջողություն։ Բայց լավ բան էլ կա այս ամենում՝ սա մի թիթիզ մարտահրավեր է պատկերին, որ դարձել է տիրապետող եւ սեփական տիրույթից դուրս մղել գիրը։ Սա առաջարկ է, որ գիրը կարող է փոխարինել պատկերին։



Նաեւ անհեթեթ մի հույս է, որ ի վերջո գիրն է։ Եթե, իհարկե, ի սկզբանե բանն է եղել"։ Թերթի ծավալը հնարավորություն չի տալիս ամբողջությամբ մեջբերելու այն, ինչ գրքի վրա է, ուստի կարդացեք այն, ինչ գրքի մեջ է։



Արփի ՈՍԿԱՆՅԱՆ



ԱՆՏԵՐՈՒԴՈՒՍ



Հիվանդ հոգիս հիվանդ մարմնիս մեջ

ապրում է վարձով,

ծերը ծերին հասցնելով, մի կերպ,

անընդհատ վտարման սպառնալիքի տակ,

խուսափելով տանտիրոջ հետ հանդիպումներից

եւ անհամբեր սպասելով նրա այցին,

հիվանդ հոգիս հիվանդ մարմնիս մեջ

իրեն պահում է տնվորի պես.

մեխեր է մեխում պատերին,

աղմկում, դեբոշներ սարքում,

քայլում վարագույրների վրայով,

չանգռտում կահույքը,

հիվանդ հոգիս հիվանդ մարմնիս մեջ,

որ ընդունում է հոգուս չափսերը,

իսկ ես մեծահոգի եմ ու լայնախոհ.

ինձ չի հաջողվում գտնել իմ տեղն աշխարհում

եւ հարմար դիրք բազմոցի վրա,

ինչ-որ տեղ ինչ-որ բան ցավում է՝

հիվանդ հոգիս հիվանդ մարմնիս մեջ

փակվել է տանտիրոջը հանդիպելու ահից,

սպասում է անակնկալ այցի՝

երազելով վռնդվել տնից ավեր,

վաղուց կարոտ կապիտալ վերանորոգման

եւ սեփական ճիրաններով բզկտված,

հոգնած, քանդուքարափ մարմինն այս

հանձնել մեկի, ինչպես մայր հողին։



2004



ՀՈԳԵԿԱՆ ՀԱՅՐԵՆԻՔ



Անթրաշ, անլվա, անխնամ,

երբեւէ չսիրված մարմնով

մարմինների արանքը խցկվող

համատեղ երթի, դոփյունի,

միասնական ուժի մեջ

վախը խեղդելու համար,

հացադուլներից ու

հոգեւոր սննդի չարաշահումից

շարքից դուրս եկած

աղեստամոքսային տրակտով,

անատամ, փրփրած բերանով

աղաղակող, գայթող, ցնցվող,

գենետիկ հիշողության կորստով,

մտավոր թերզարգացմամբ,

դաշտանային ցիկլի խանգարումներով,

հիրսուտիզմով եւ հերսոտությամբ,

պարալիչի կնիքը վերջույթներին

եւ խելագար հայացքի մեջ,

որտեղ շառաչ է եւ ցասում,

անփարատելի վախ,

փշրվող ատամների կրճտոց։



2004