Թողեք Հայաստանի թագավորը բարձրանա
Ժողովրդական կուսակցության նախագահ, «ԱԼՄ հոլդինգի» նախագահ Տիգրան Կարապետյանը երեկ կայացած հանրահավաքի ժամանակ հայտարարեց, որ եթե իշխանությունները չգնան իրենց ընդառաջ, ապա իրենք փետրվարի 28-ի հերթական հանրահավաքի ժամանակ կհայտարարեն, որ գնում են արտահերթ ընտրությունների: Ասաց ու ժողովրդից պահանջեց երդվել, որ իրենք կգնան այդ քայլին: Ժողովուրդն էլ միաբերան վանկարկեց՝ «երդվում ենք»: Հանրահավաքը բազմամարդ էր, ինչպես նախորդ անգամ՝ հունվարի 7-ին, թեեւ Կարապետյանը երեկ նշեց, որ այս հանրահավաքի ժամանակ ժողովուրդը երկու անգամ ավելի է:
Բազմությունը ձգվում էր Մատենադարանի հարթակից մինչեւ ներքեւ, Պոնչիկանոցին հարող տարածք: Մարդիկ մոտենում էին Մատենադարանի տարածքին, «զինվում» արեւածաղկի սերմերով ու «չարազի» մյուս բաղադրիչներով եւ շարժվում դեպի հարթակ: Հանրահավաքի կազմակերպիչները փորձում էին կանգնեցնել հարթակ բարձրանալ ցանկացող ծերունիներին, սակայն ապարդյուն: Պապիկները վրդովվում էին, որ իրենք «էսքան տեղ հելել-էկել են, ու հիմա կակոյ նիբուդ մեկը չթողնի՞, որ իրանք հարթակ բարձրանան»:
Վիճում էին, գոռգոռում ու կազմակերպիչներին խորհուրդ տալիս, որ նրանք իջնեն հարթակից, իսկ իրենք համառորեն շարունակում էին իրենց դժվարին ճանապարհը դեպի բեմահարթակ: Խեղճ մարդիկ ընդամենը ցանկանում էին կանգնել իրենց «առաջնորդի» կողքին, իսկ իրենց թույլ չէին տալիս: Հանրահավաքի մասնակիցների գերակշիռ մասը 60-ն անց տղամարդիկ էին, կային նաեւ տարեց կանայք: Հետաքրքիրն այն էր, որ հանրահավաքի եկածներից շատերը առանձնապես մեծ հույսեր չունեին, եկել էին պարզապես լսելու: «Ի՞նչ հույս պետք է ունենամ էս երկրում: Մեր մոտ ոչ մի բան չի փոխվում, ընդհակառակը՝ ամեն ինչ դեպի վատն ա գնում, մարդկանց թալանում են: Էս մարդն էլ ի՞նչ անի, խեղճ ու կրակ կայարանցի տղա ա: Մենակով ի՞նչ կարա անի, եթե ժողովուրդը չկանգնի մեջքին: Ես ժողովրդի հետ եմ հույսեր կապում»,-ասաց տարեց մի կին:
Թեեւ նախապես հայտարարված էր, որ հանրահավաքը ժամը 15-ին է, սակայն այն սկսվեց գրեթե մեկ ժամ ուշացումով: Հավանաբար Տիգրան Կարապետյանը սպասում էր, որ բազմություն հավաքվի եւ նոր միայն, ճեղքելով այդ բազմության շարքերը, բարձրանա հարթակ: Հանրահավաքի ամենադիտարժան տեսարանը Կարապետիչի՝ բեմահարթակ բարձրանալու պահն էր: Այն շատ նման էր հոլիվուդյան աստղերի՝ հանրության մեջ հայտնվելուն: Միակ տարբերությունն այն էր, որ Կարապետյանին թիկնապահներ չէին ուղեկցում: Նա մի կերպ՝ բազմությունը ճեղքելով, բոլորին ողջունելով, ձեռք սեղմելով, գրկելով ու համբուրելով, առաջ էր ընթանում:
Մարդիկ իրար էին անցել: Բաճկոններն ու գլխարկներն էին օդ նետում, «ուռռռա» էին գոռում: Յուրաքանչյուրը փորձում էր մոտենալ եւ սեղմել իր «թագավորի» ձեռքը կամ գոնե մատով դիպչել նրան, մի կին էլ, չկարողանալով մոտենալ իր կուռքին, աղիողորմ արտասվում էր: Ոմանք, ովքեր ավելի մոտ էին կանգնած, շոյում էին նրա այտերը, ճակատն ու ձեռքերն էին համբուրում, իսկ Կարապետիչը մեղմորեն ժպտում էր բոլորին ու փորձում առաջ գնալ: Բազմությունը վանկարկում էր՝ «Թողեք թագավորը առաջ գնա», «Թագավորին ճանապարհ տվեք», «Կարապետյանը մեր թագավորն ա»:
Երկար ընթացքից հետո Կարապետիչը հասավ հարթակին, ողջունեց ժողովրդին՝ ազգային փոքրամասնությունների ներկայացուցիչներին, ջավախահայերին, շնորհակալություն հայտնեց եւ ասաց, որ իրենք վճռական են տրամադրված, որ իրենք հավաքվել են «ոչ» ասելու իշխանություններին: «Հերիք եղավ, բոլ եղավ, փող եք ուզում` գնացեք խոպան։ Հայաստանը ձեր համար խոպան չէ»,- հայտարարեց Կարապետյանը։ Հետո ժողովրդի «դաբրոն» ուզեց, ժողովուրդն էլ տվեց այդ «դաբրոն»՝ վանկարկելով. «Այո, մենք դաբրոն տալիս ենք»: Իշխանություններին վերջնագիր ներկայացնելով՝ պահանջեց ազատ արձակել քաղբանտարկյալներին, վերադարձնել ավանդները, կանխել արտագաղթն ու գնաճը, կրկնապատկել թոշակներն ու նվազագույն աշխատավարձը եւ այլն:
Տիգրան Կարապետյանն ինքն էր վարում հանրահավաքը, խոսք էր տալիս մեկ սրան, մեկ նրան, ընթացքում հիշեցնում, որ ինքը «չի ուրանա ժողովրդին», որ ինքը պատրաստ է մեռնել հանուն հավաքված ժողովրդի եւ այլն: Հանրահավաքի վերջում նա նորից հիշեցրեց, որ վճռական է տրամադրված, եւ որ փետրվարի 28-ը վճռական օր է լինելու: «Մենք գնալու ենք արտահերթ ընտրությունների, գնալու ենք մինչեւ վերջ, առանց զիջումների»,-հայտարարեց Կարապետիչը, որին հաջորդեցին «մինչեւ վերջ, մինչեւ վերջ» վանկարկումները, իսկ որոշներն էլ «մինչեւ վերջից» առաջ բացականչում էին «Պայքար... պայքար»:
ՀԳ - Հիշեցնենք, որ այսօր ավարտվում է ԱԼՄ հեռուստաընկերության՝ եթերում մնալու ժամանակը, եւ վաղվանից արդեն ԱԼՄ-ն եթերում չի լինելու: Ի դեպ, հեռուստադիտողների հետ կապը չկորցնելու համար հանրահավաքի ժամանակ բոլորին բաժանեցին Տիգրան Կարապետյանի հեռախոսահամարները, եւ վերջինս մարդկանց խորհուրդ տվեց անպայման զանգել իրեն:
Բազմությունը ձգվում էր Մատենադարանի հարթակից մինչեւ ներքեւ, Պոնչիկանոցին հարող տարածք: Մարդիկ մոտենում էին Մատենադարանի տարածքին, «զինվում» արեւածաղկի սերմերով ու «չարազի» մյուս բաղադրիչներով եւ շարժվում դեպի հարթակ: Հանրահավաքի կազմակերպիչները փորձում էին կանգնեցնել հարթակ բարձրանալ ցանկացող ծերունիներին, սակայն ապարդյուն: Պապիկները վրդովվում էին, որ իրենք «էսքան տեղ հելել-էկել են, ու հիմա կակոյ նիբուդ մեկը չթողնի՞, որ իրանք հարթակ բարձրանան»:
Վիճում էին, գոռգոռում ու կազմակերպիչներին խորհուրդ տալիս, որ նրանք իջնեն հարթակից, իսկ իրենք համառորեն շարունակում էին իրենց դժվարին ճանապարհը դեպի բեմահարթակ: Խեղճ մարդիկ ընդամենը ցանկանում էին կանգնել իրենց «առաջնորդի» կողքին, իսկ իրենց թույլ չէին տալիս: Հանրահավաքի մասնակիցների գերակշիռ մասը 60-ն անց տղամարդիկ էին, կային նաեւ տարեց կանայք: Հետաքրքիրն այն էր, որ հանրահավաքի եկածներից շատերը առանձնապես մեծ հույսեր չունեին, եկել էին պարզապես լսելու: «Ի՞նչ հույս պետք է ունենամ էս երկրում: Մեր մոտ ոչ մի բան չի փոխվում, ընդհակառակը՝ ամեն ինչ դեպի վատն ա գնում, մարդկանց թալանում են: Էս մարդն էլ ի՞նչ անի, խեղճ ու կրակ կայարանցի տղա ա: Մենակով ի՞նչ կարա անի, եթե ժողովուրդը չկանգնի մեջքին: Ես ժողովրդի հետ եմ հույսեր կապում»,-ասաց տարեց մի կին:
Թեեւ նախապես հայտարարված էր, որ հանրահավաքը ժամը 15-ին է, սակայն այն սկսվեց գրեթե մեկ ժամ ուշացումով: Հավանաբար Տիգրան Կարապետյանը սպասում էր, որ բազմություն հավաքվի եւ նոր միայն, ճեղքելով այդ բազմության շարքերը, բարձրանա հարթակ: Հանրահավաքի ամենադիտարժան տեսարանը Կարապետիչի՝ բեմահարթակ բարձրանալու պահն էր: Այն շատ նման էր հոլիվուդյան աստղերի՝ հանրության մեջ հայտնվելուն: Միակ տարբերությունն այն էր, որ Կարապետյանին թիկնապահներ չէին ուղեկցում: Նա մի կերպ՝ բազմությունը ճեղքելով, բոլորին ողջունելով, ձեռք սեղմելով, գրկելով ու համբուրելով, առաջ էր ընթանում:
Մարդիկ իրար էին անցել: Բաճկոններն ու գլխարկներն էին օդ նետում, «ուռռռա» էին գոռում: Յուրաքանչյուրը փորձում էր մոտենալ եւ սեղմել իր «թագավորի» ձեռքը կամ գոնե մատով դիպչել նրան, մի կին էլ, չկարողանալով մոտենալ իր կուռքին, աղիողորմ արտասվում էր: Ոմանք, ովքեր ավելի մոտ էին կանգնած, շոյում էին նրա այտերը, ճակատն ու ձեռքերն էին համբուրում, իսկ Կարապետիչը մեղմորեն ժպտում էր բոլորին ու փորձում առաջ գնալ: Բազմությունը վանկարկում էր՝ «Թողեք թագավորը առաջ գնա», «Թագավորին ճանապարհ տվեք», «Կարապետյանը մեր թագավորն ա»:
Երկար ընթացքից հետո Կարապետիչը հասավ հարթակին, ողջունեց ժողովրդին՝ ազգային փոքրամասնությունների ներկայացուցիչներին, ջավախահայերին, շնորհակալություն հայտնեց եւ ասաց, որ իրենք վճռական են տրամադրված, որ իրենք հավաքվել են «ոչ» ասելու իշխանություններին: «Հերիք եղավ, բոլ եղավ, փող եք ուզում` գնացեք խոպան։ Հայաստանը ձեր համար խոպան չէ»,- հայտարարեց Կարապետյանը։ Հետո ժողովրդի «դաբրոն» ուզեց, ժողովուրդն էլ տվեց այդ «դաբրոն»՝ վանկարկելով. «Այո, մենք դաբրոն տալիս ենք»: Իշխանություններին վերջնագիր ներկայացնելով՝ պահանջեց ազատ արձակել քաղբանտարկյալներին, վերադարձնել ավանդները, կանխել արտագաղթն ու գնաճը, կրկնապատկել թոշակներն ու նվազագույն աշխատավարձը եւ այլն:
Տիգրան Կարապետյանն ինքն էր վարում հանրահավաքը, խոսք էր տալիս մեկ սրան, մեկ նրան, ընթացքում հիշեցնում, որ ինքը «չի ուրանա ժողովրդին», որ ինքը պատրաստ է մեռնել հանուն հավաքված ժողովրդի եւ այլն: Հանրահավաքի վերջում նա նորից հիշեցրեց, որ վճռական է տրամադրված, եւ որ փետրվարի 28-ը վճռական օր է լինելու: «Մենք գնալու ենք արտահերթ ընտրությունների, գնալու ենք մինչեւ վերջ, առանց զիջումների»,-հայտարարեց Կարապետիչը, որին հաջորդեցին «մինչեւ վերջ, մինչեւ վերջ» վանկարկումները, իսկ որոշներն էլ «մինչեւ վերջից» առաջ բացականչում էին «Պայքար... պայքար»:
ՀԳ - Հիշեցնենք, որ այսօր ավարտվում է ԱԼՄ հեռուստաընկերության՝ եթերում մնալու ժամանակը, եւ վաղվանից արդեն ԱԼՄ-ն եթերում չի լինելու: Ի դեպ, հեռուստադիտողների հետ կապը չկորցնելու համար հանրահավաքի ժամանակ բոլորին բաժանեցին Տիգրան Կարապետյանի հեռախոսահամարները, եւ վերջինս մարդկանց խորհուրդ տվեց անպայման զանգել իրեն:
Կարծիքներ