ՀԱԿ-ը շահեց
Թերեւս հաստատվում են իմ սկզբնական պնդումները, որ իշխանություն-ՀԱԿ երկխոսության օրակարգում չկա որեւէ լուծում Հայաստանի առջեւ ծառացած ճգնաժամից դուրս գալու համար: Ցավոք սրտի, կողմերը գործընթացով լուծում են սոսկ քաղաքական դաշտում իրենց դիրքերը պահպանելու խնդիրը: Տակտիկական տեսակետից թե ընդդիմության եւ թե իշխանության համար շահավետ է երկխոսության հետագա ընթացքը:
Ինչեւէ, երկխոսության փաստով իշխանությունը դե ֆակտո օգնեց այս ընդդիմությանը ճանաչել որպես իրական ընդդիմություն, քանի որ վերջին շրջանում ընդդիմադիր դաշտում կար դիրքային պայքար, եւ ըստ էության երկխոսության գործընթացը սկսելով, իշխանությունը ՀԱԿ-ին դարձրեց հիմնական ընդդիմություն: Այսպիսով իշխանությունը նաեւ ուժեղացրեց ՀԱԿ-ին, իսկ գործընթացից մյուս ուժերը, կարելի է ասել՝ ինչ-որ չափով հարված ստացան: Իշխանության կողմից դա գիտակցված էր, թե ոչ՝ չեմ կարող ասել, մի բան փաստ է՝ իշխանությունն օգնեց ՀԱԿ-ին՝ տալով վերջինիս դիրքային առավելություն:
Չեմ կարծում, թե իշխանությունը հատուկ նման նպատակադրում ուներ, պարզապես աշխատեց հանգամանքը, որ որոշ ժամանակ առաջ Սերժ Սարգսյանն ուներ արտաքին քաղաքականության մասով պրոբլեմներ, եւ քանի որ իշխանությունն իրավիճակային խնդիրներ է լուծում, հետեւաբար Տեր-Պետրոսյանի հետ արագ պայմանավորվածությունը նախագահին հույսեր է տվել ավելի դրական ֆոն ստեղծելու եւ իր դիրքերն ուժեղացնելու, այդպիսով դրսի խնդիրները լուծելու: Երբ արտաքին ճնշումներն ինչ-որ չափով թուլացան, թուլացավ նաեւ Սերժ Սարգսյանի՝ ՀԱԿ-ի հետ երկխոսելու շահագրգռվածությունը: Բայց քանի որ քայլն արդեն արված էր, ստիպված շարունակում են երկխոսել:
Ինչեւէ, այս պրոցեսում, անկախ բանակցությունների առկախումից, տակտիկապես շահեց ՀԱԿ-ը՝ ստանալով դիվիդենտ, որ ընդդիմադիր դաշտի հիմնական ուժն է, եւ փաստացի ցույց տվեց, որ կարող է ազդեցություն թողնել իշխանության վրա, եթե անգամ չհասնի արտահերթ ընտրությունների անցկացման:
Իհարկե, ռադիկալ շրջանակները կարող են մեղադրել ռադիկալ քայլերի չգնալու համար, բայց մյուս շրջանակները կարող են ասել, որ ՀԱԿ-ը մտավ բավականին լուրջ գործընթացների մեջ, որտեղ քաղաքական դաշտը փորձում են վերաձեւել եւ ստեղծել երկու բեւեռ: Իսկ ՀԱԿ հայտարարած ջրբաժանի պահը տակտիկայի խնդիր է: Քանի որ մենք մոտենում ենք նախընտրական պայքարի, ապա այս շրջանում նույնիսկ ամենավերջին իշխանական ուժն էլ դառնալու է ընդդիմադիր:
Եվ քանի որ քաղաքական գրեթե բոլոր ուժերն այս ընթացքում ջրբաժան են հայտարարում, հետեւաբար եթե ՀԱԿ-ը նույնիսկ ջրբաժան հայտարարի, ապա մեծ բան չի լինելու:
Երվանդ Բոզոյան, քաղաքագետ
Ինչեւէ, երկխոսության փաստով իշխանությունը դե ֆակտո օգնեց այս ընդդիմությանը ճանաչել որպես իրական ընդդիմություն, քանի որ վերջին շրջանում ընդդիմադիր դաշտում կար դիրքային պայքար, եւ ըստ էության երկխոսության գործընթացը սկսելով, իշխանությունը ՀԱԿ-ին դարձրեց հիմնական ընդդիմություն: Այսպիսով իշխանությունը նաեւ ուժեղացրեց ՀԱԿ-ին, իսկ գործընթացից մյուս ուժերը, կարելի է ասել՝ ինչ-որ չափով հարված ստացան: Իշխանության կողմից դա գիտակցված էր, թե ոչ՝ չեմ կարող ասել, մի բան փաստ է՝ իշխանությունն օգնեց ՀԱԿ-ին՝ տալով վերջինիս դիրքային առավելություն:
Չեմ կարծում, թե իշխանությունը հատուկ նման նպատակադրում ուներ, պարզապես աշխատեց հանգամանքը, որ որոշ ժամանակ առաջ Սերժ Սարգսյանն ուներ արտաքին քաղաքականության մասով պրոբլեմներ, եւ քանի որ իշխանությունն իրավիճակային խնդիրներ է լուծում, հետեւաբար Տեր-Պետրոսյանի հետ արագ պայմանավորվածությունը նախագահին հույսեր է տվել ավելի դրական ֆոն ստեղծելու եւ իր դիրքերն ուժեղացնելու, այդպիսով դրսի խնդիրները լուծելու: Երբ արտաքին ճնշումներն ինչ-որ չափով թուլացան, թուլացավ նաեւ Սերժ Սարգսյանի՝ ՀԱԿ-ի հետ երկխոսելու շահագրգռվածությունը: Բայց քանի որ քայլն արդեն արված էր, ստիպված շարունակում են երկխոսել:
Ինչեւէ, այս պրոցեսում, անկախ բանակցությունների առկախումից, տակտիկապես շահեց ՀԱԿ-ը՝ ստանալով դիվիդենտ, որ ընդդիմադիր դաշտի հիմնական ուժն է, եւ փաստացի ցույց տվեց, որ կարող է ազդեցություն թողնել իշխանության վրա, եթե անգամ չհասնի արտահերթ ընտրությունների անցկացման:
Իհարկե, ռադիկալ շրջանակները կարող են մեղադրել ռադիկալ քայլերի չգնալու համար, բայց մյուս շրջանակները կարող են ասել, որ ՀԱԿ-ը մտավ բավականին լուրջ գործընթացների մեջ, որտեղ քաղաքական դաշտը փորձում են վերաձեւել եւ ստեղծել երկու բեւեռ: Իսկ ՀԱԿ հայտարարած ջրբաժանի պահը տակտիկայի խնդիր է: Քանի որ մենք մոտենում ենք նախընտրական պայքարի, ապա այս շրջանում նույնիսկ ամենավերջին իշխանական ուժն էլ դառնալու է ընդդիմադիր:
Եվ քանի որ քաղաքական գրեթե բոլոր ուժերն այս ընթացքում ջրբաժան են հայտարարում, հետեւաբար եթե ՀԱԿ-ը նույնիսկ ջրբաժան հայտարարի, ապա մեծ բան չի լինելու:
Երվանդ Բոզոյան, քաղաքագետ
Կարծիքներ