Ասեմ, որ գրե՞ս

2011 թ. սեպտեմբերի 23-ին Երեւանում մեծ շուքով վնասազերծված բանդայի գործով նախաքննությունը դեռեւս շարունակվում է, մինչդեռ, քրեական գործի նյութերի համաձայն, բանդայի պարագլուխ համարվող Արտուշ Հակոբյանի հայրը՝ «Գառնիի Սուրիկի լավաշ» ընկերության սեփականատեր, գործարար, ԲՀԿ անդամ Սուրիկ Հակոբյանը պնդում է, որ իր ընտանիքին կուսակցական կողմնորոշման համար են ճնշում: Հիշեցնենք, որ Արտուշին կալանավորելուց ավելի ուշ կալանավորվել է նաեւ Սուրիկ Հակոբյանի կրտսեր որդին` Անդրանիկը, որին մեղադրանք է առաջադրվել Քրեական օրենսգրքի երկու հոդվածով` 268-ի 2-րդ մասի 2-րդ կետով՝ թմրանյութ պահելը, եւ 235 հոդվածի 4-րդ մասով՝ գազային ատրճանակ պահելը: Կալանավորված է նաեւ Արտուշ Հակոբյանի կինը` Մարինա Գեորգաձեն, որը, ըստ պաշտոնական մեկնաբանության, կալանավորվել է, քանի որ վերջինիս նկատմամբ Վրաստանի իրավապահներն են հետախուզում հայտարարած եղել. խարդախության մեղադրանքով Վրաստանի դատարանը նրան մեղավոր է ճանաչել: Երեկ զրուցեցինք «Գառնիի Սուրիկի լավաշ» ընկերության սեփականատիրոջ հետ:



- Պարոն Հակոբյան, Ձեր կալանավորված որդիների եւ հարսի գործով ի՞նչ նորություն կա: Քրեական գործերը դեռ ընթացքի մե՞ջ են:



- Ոչ մի նորություն էլ չկա, բոլորն էլ շարունակում են կալանավորված մնալ, եւ մինչեւ հիմի մենք քաշքշուկի մեջ ենք: Եթե նորություն կհամարեք՝ մենակ եղել է այն, որ, ուրեմն, էս ընթացքում Անդրանիկի գործերն Աբովյանից ուղարկել են Արտաշատ՝ քննության, հետո նորից հետ ուղարկել Աբովյան: Մարդ սրանցից բան չի հասկանում՝ ի՞նչ են ուզում անել, ով ինչ ա ուզում: Փոքր տղայիս վրա ստից նարկոտիկ դրեցին, ինչ օյիններ արեցին: Զարմանալու բաներ  են, ինչքան են բարդացնում աշխատող մարդու գործերը, կամ, ասենք, իմ կուսակցական լինելն ա խանգարում դրանց, ես չգիտեմ... Ես էլի եմ ասում, ես մնալու եմ իմ կուսակցությունում:



- Դուք մնում եք այն համոզմանը, որ կուսակցական պատկանելության համա՞ր են Ձեր ընտանիքի անդամներին ձերբակալել:



- Դե, ես դա էլ ընենց հիմնավորված չգիտեմ, որ ասեմ ոնց որ ասում ա՝ դրա համար ա: Դե, բայց մի բան փաստ ա՝ հետապնդում են: Իմ զավակները մաքուր, ազնիվ հայի զավակներ են: Արտյուշան՝ Ղարաբաղի կռիվների մասնակից, էն մեկն էլ իմ հետ է աշխատել, եւ «Սասնա ծռեր» ջոկատին միշտ օգտակար ենք եղել:



- Բացի Ալիկ Սարգսյանից, հանդիպե՞լ եք այլ պաշտոնյայի հետ:



- Չէ... ի՞նչ գործ ունեմ: Մեկի հետ հանդիպում ես, մյուսն ա նեղանում, էն մյուսի հետ հանդիպում ես՝ էն մեկն ա նեղանում: ...Ասում եմ՝ գրում եք, հետո դառնում ա «տժվժիկը»:



- Ո՞վ է նեղացել:



- Դուք չիմացա՞ք՝ ես հանդիպել եմ Ալիկ Սարգսյանի հետ: Հենց ձեր թերթում էիք գրել:



- Բայց ո՞վ է նեղացել, Գասպարյան Վովա՞ն:



- Դե, ես ի՞նչ գիտեմ, սաղ ոնց որ օրիորդ ըլնեն, մեկը մեկից նեղանում ա, որ մեկի հետ հանդիպում ես, գիտեն եսիմ ինչ ա արել: Հիմա սկի չեմ էլ ուզում դիմեմ Գասպարյանին, որ գոնե տեսակցություն թույլ տա: Դե գիտեք՝ երեխեքիս չեն թողնում տենամ, ոչ մեկին: Երեխեքին տարել-պահել են, բայց գոնե ծնողին՝ 77 տարեկան մարդուն թողնեն մի հատ հանդիպի: Չեմ խնդրում, որովհետեւ գիտեմ անմիտ ա: Որովհետեւ Ալիկ Սարգսյանին էլ հանդիպեցի, էդքան մտերիմ էր իմ հետ, ի՞նչ արդյունքի հասանք: Հիմա նորից սրան հանդիպեմ, նորից ներվերս քայքայեմ… ավելի լավ ա հանգիստ ապրեմ:



- Ձեր փաստաբանը, որը տեսակցում է Ձեր ընտանիքի անդամների հետ, ի՞նչ է ասում՝ նրանք ի՞նչ վիճակում են:



- Դե, չեն դժգոհում, ասում ա՝ լավ են: Դե, ուղարկում ենք՝ ուտելիք, ամեն ինչ, մի ամիս առաջ էլ դրսից բժիշկներ էի ուղարկել Արտուշի համար. վատ էր զգում իրեն, հիմա լավ է:



- Իսկ վերջին ամիսներին ոստիկանության աշխատակիցները Ձեր տուն եկե՞լ են, խուզարկե՞լ են:



- Դե, էն սկզբից էին գալիս: Հիմա էլ գալիս են՝ ի՞նչ անեն, ինչ ունեինք-չունեինք՝ տարել են, մեր տուն բա՞ն են թողել, ինչքան նկար ունեինք՝ տարել են. սրբանկարներ, մեր երեխեքի հարստությունը, հիմա գան՝ ի՞նչ անեն:



- Իսկ Ձեր բիզնեսին չե՞ն խոչընդոտում:



- Չէ, ոչ ոք էլ չի խառնվում կամ խառնվեն՝ ի՞նչ, տունը հաց կթխեմ-կծախեմ, ոչ մի բան չունեմ վախենալու: Մեզնից էլ ինչ տարել են՝ մինչեւ օրս քննչական վարչությունից ոչ զանգել են, ոչ ասել՝ եկեք-վերցրեք ձեր ունեցածը: Երկու մեքենա ունեի՝ մի «Համեր», մի հատ էլ փոքր «լեխկավիկ». երկուսն էլ տարել-պահել են, հետո էլ պիտի ասեն՝ «ստայանկի» համար փող պիտի մուծես. մեկը Աբովյանում ա, մյուսը՝ «ԳԱԻ»-ում:



- Դուք նաեւ ասել էիք, որ Ձեր ավագ տղային ստիպում են մեղքն իր վրա վերցնել, որպեսզի ազատ արձակեն եղբորն ու կնոջը:



- Ես ըտենց բան չեմ ասել, բայց դե, ըտենց ա դուրս գալիս:



- Բայց ո՞վ է ստիպում:



- Բա ես ի՞նչ գիտեմ, ստիպողները քի՞չ են, սաղ ստիպող են, էլի: Հիմա ինձնից ի՞նչ ես խոսք քաշում՝ ով ա, ասեմ անունը՝ հետո գրեք... Զատո առանց դրա էլ հանգիստ չեն տալիս: Աղջիկ ջան, գործ չունես ինձանից: ...Կներես, կներես...



ՀԳ - Սուրիկ Հակոբյանը, ասելով վերջին միտքը, անջատեց հեռախոսը եւ այլեւս չպատասխանեց մեր զանգերին: