Ազգովի հացադուլիստներ ենք

Ազգովի հացադուլիստներ ենք
Մենք ոչ միայն աղուհացով, այլեւ հացադուլավոր ժողովուրդ ենք: Կարող ենք հրաժարվել հաց ուտելուց ու… վերջ: Ստաժավոր հացադուլիստներ ենք: Հացադուլի նստած Անդրիաս Ղուկասյանի մասին Օպերայում մարտափորձ ունեցող մի հացադուլավոր տատիկ այսպես արտահայտվեց. «Ի՜, Անդրիաս ջան, դու ո՞ր օրվա հացադուլ անողն ես, երբ ես հացադուլ էի անում»: Կողքին կանգնածը նեղացավ. «Միթոմ դու էլ բան ես ասում, 20 տարի է՝ հացադուլի մեջ եմ, ձեն չեմ հանում: Տոնից տոն եմ մի բան գցում բերանս»:



 



Այստեղ ստաժավոր տատիկը, իրավունք ուներ, վիրավորվեց. «Հե՜յ գիդի (անցած) տարիներ, մենք միզադուլ էլ էինք անում: Իշխանությունը թույլ չէր տալիս, որ նման բան անեինք, ասում էր՝ ի՞նչ եք ուտում, որ ինչ միզեք: Շրջակա բոլոր զուգարանները փակել էր: Լենինգրադի բլոկադայի նման մի բան էր, չէ՜, Աստված չանի, դուք չեք դիմանա»: Իսկ նախագահի թեկնածու Վարդան Սեդրակյանը խոստովանում է, որ ինքը վախենում է հացադուլից, Հայաստանում այն կարող է վարակի նման տարածվել: Թեկնածուն գուժում է, որ իր խոսքը ժողովուրդը հիշի՝ Րաֆֆին էլ է միանալու հացադուլին, նա դրա փորձն ունի: Բայց դա չէ, որ անհանգստացնում է թեկնածուին. «Վախենում եմ, որ Սերժ Սարգսյանը հանկարծ նստի հացադուլի, մի քիչ սիրուն չի լինի ուղղակի: Պետության առաջին դեմքը՝ ջրի շշով, պատի տակ, մի քիչ սիրուն չի»:



 



Վատ միտք չի տալիս նախագահին էպոսագետը: Նախագահը կարող է հացադուլ հայտարարել հացադուլավորների դեմ, որ իր դեմ հացադուլ են հայտարարել, կասկածի տակ դնելով «Ապահով Հայաստան» ծրագիրը: Այստեղ մի «բայց» կա: Եվրոպան չի՞ ասի՝  էդ ողջ ապահով Հայաստանի նախագահը հացադուլ է անում ո՞ւմ ապահովության համար… 



 



Հասմիկ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆ