Էսօրվա սերունդը ե՛վ ավելի կիրթ է, ե՛վ ավելի գրագետ

ԱԺ կրթության հարցերի հանձնաժողովի նախագահ, ՀՀԿ-ական Արտակ Դավթյանին ընդհանուր առմամբ բավարարում է միասնական ընդունելության քննությունների անցկացման ընթացիկ իրավիճակը, իսկ արդյունքների մասին կարող է գնահատական տալ ավարտից հետո։ Մենք նկատեցինք, որ քննությունները սովորաբար բացասական ֆոնի ներքո են ներկայացվում։ Լրատվամիջոցները նախ արձանագրում են, որ դիմորդների քանակը գնալով նվազում է, մրցակցությունը՝ ընկնում, ավելի ցածր միավորներով են ընդունվում բուհեր, կոռուպցիոն ռիսկերը չեն նվազում եւ այլն։ Արտակ Դավթյանը սա լրիվ առանձին խնդիր է համարում եւ չի կարծում, թե միասնական ընդունելության քննությունները մեր ասածի հետ կապ ունեն։ Իսկ այն, որ դիմորդների քանակի, անցողիկ միավորների եւ դրանցից բխող ցուցանիշների ակնհայտ նվազում է նկատվում, որն էլ ազդում է ընդհանուր պատկերի եւ որակական ցուցանիշների վրա, պատգամավորն ասաց, որ դրանք վիճակագրական թվեր են, իսկ թվերի հետ չեն վիճում, թվերն ընդունում են այնպես, ինչպիսին կան։ Արտակ Դավթյանին եւս մի քանի հարց ուղղեցինք՝ կրթության ոլորտին վերաբերող։

- Պարո՛ն Դավթյան, կրթության նախարարի աշխատանքը բավարարո՞ւմ է Ձեզ։

- Ես չէ, որ պիտի նախարարի աշխատանքին գնահատական տամ։

- Բայց Դուք խորհրդարանում այս ոլորտի հանձնաժողովի նախագահն եք։

- Հետո՞ ինչ։

- Այսօր կրթության ոլորտում ի՞նչ խնդիր կա, որ առաջնային, օրհասական լուծման կարիք ունի, ու նաեւ Ձեր հանձնաժողովն է զբաղվում դրանով։

- Օրհասական ոչ մի խնդիր էլ մենք չունենք։ Խնդիրները շատ են, բայց չկա «օրհասական» ասված հասկացությունը։ Ինչ վերաբերում է խնդիրներին, դրա համար պետք չի դնել՝ մեկը, երկուսը, երեքը կամ հինգն առանձնացնել։ Կա կրթության 2011-15 թվականների ծրագրերը, էդ ծրագրերում, ըստ էության, էն, ինչ պետք է լուծենք, իրենց արտացոլումը գտել են։

- Որակի բարձրացման խնդիր չունե՞նք։

- Դե, հիմա եթե Ձեզ հետ խոսենք, մի քանի օր մենք պետք է տրամադրենք էդ հարցերին։ Իսկ որակ ասելով՝ ի՞նչ եք հասկանում, կարո՞ղ եք ձեւակերպել՝ ի՞նչ ասել է որակ։

- Ավելի գրագետ, ավելի կրթված սերունդ, որն ավելի մեծ հաջողությունների կարող է հասնել տարբեր ոլորտներում։

- Նոր սերունդը ե՛ւ ավելի կիրթ է, ե՛ւ ավելի գրագետ է, քան մեր նախորդները։ Ապագան կլինի ավելի կիրթ ու գրագետ, քան այսօրվա երիտասարդ սերունդն է։ Կյանքն ու զարգացումը հենց դրա մեջ է։

- Դա մեր կրթական համակարգի՞ առանձնահատկությունը կարելի է համարել, թե՞ նոր սերնդի։

- Ամբողջական, ե՛ւ կրթական համակարգ, ե՛ւ սերունդ, ե՛ւ անկախություն, ե՛ւ մնացած բոլոր գործոններն իրար հետ միասին։

- Իսկ եթե համեմատենք 90-ականների սերունդն ու այսօրվանը…

- 90-ականների սերունդը ես եմ, էսօրվա սերունդը Դուք եք։ Ես նորից պիտի ասեմ՝ զարգացումը հենց դրա մեջ ա, որ յուրաքանչյուր հաջորդ սերունդ լինի ավելի կիրթ, լինի ավելի գրագետ, քան նախորդը, եւ էս ամեն ինչն ապահովվում ա։

- Իսկ ցուցանիշների, որակի առումով, այդուհանդերձ, զարգացում կա՞։

- Եթե «որակով» ասելով պիտի հասկանանք, ասենք թե, առարկայական օլիմպիադաները, միջազգային ստացած մրցանակները, ապա ակնհայտ է, որ տարեցտարի մենք էդ առաջընթացն ունենք։ Եթե մենք տարիներ առաջ որպես բավականին լուրջ հանրակրթության կենտրոն նշում էինք Շիրակացի ճեմարանը, ապա այսօր Շիրակացու կողքին նշում ենք այլ հաստատություններ եւս։ Սա խոսում է նորից որակի մասին։

- Նկատենք, սակայն, որ պարբերաբար խոսվում է բուհերում, կրթական հաստատություններում կոռուպցիայի դեպքերի մասին, որ այնքան էլ գրագետ կադրեր չեն դուրս գալիս մեր բուհերից, հատկապես մայր բուհի մասին է շատ խոսվում․․․

- Դե, ի՞նչ ասեմ․․․ այսպես թե այնպես, այնքան էլ չի, այդքան էլ չի․․․ Ես կարծում եմ, որ խնդիրները նրա համար են, որպեսզի խոսվի, բարձրաձայնվի։ Ինչքանով են դրանք օբյեկտիվ, ինչքանով օբյեկտիվ չեն, դա այլ հարց է։ Բայց էն, ինչ խոսում եք, չի կարելի ասել, որ համատարած երեւույթ է, բացարձականացնել էս ամեն ինչը, չի կարելի։ Եթե մենք խոսում ենք ու ասում ենք, որ կան անգրագետ կադրեր, իհարկե, կան։ Բայց դա չի նշանակում, որ գրագետներն էլ չկան։