Ես ոչ թե վստահ եմ, այլ համոզված եմ, որ դրական կերպար եմ

Երեկ լուսադեմին Բաղրամյան պողոտայում հայտնվեց ՀՀԿ-ական գործարար պատգամավոր Աշոտ Աղաբաբյանը: Նա արդարացի է համարում քաղաքացիների պայքարն ընդդեմ էլեկտրաէներգիայի թանկացման, ուստի, իր խոսքերով, «եթե արդարացի է, ուրեմն բոլորս իրար հետ ենք»: Ըստ Աղաբաբյանի՝ ինքը գների բարձրացմանն է դեմ, քանզի, եթե մենք աշխատող ժողովուրդ ենք, մեր գները պիտի իջնեն, ոչ թե բարձրանան: Նա, ի դեպ, երկրորդ օրն է, որ այցելում է ցուցարարներին եւ Սամվել Ֆարմանյանից ու Արմեն Աշոտյանից հետո երրորդ համարձակն է: Ի դեպ, Աղաբաբյանին, հակառակ իր կուսակից ընկերների, ցուցարարները սուլոցներով չդիմավորեցին, նա ազատ շրջում էր տարածքում, զրուցում քաղաքացիների հետ: Այս առիթով մի քանի հարց ուղղեցինք նրան՝ նախ իր «ընդդիմադիր կեցվածքի» մասին:

- Եթե մարդն անկեղծ ա ու ուզում ա ամեն ինչ ճիշտ ըլնի, ինչի՞ եք դրա տակ անպայման ընդդիմադիր փնտրում: Այսինքն՝ բոլոր իշխանավորները սխալ են, չարաշահող են, էս էն, է՞ն են… տենց բան չկա: Կան մեջները նմանները, բայց չի կարող ամբողջ իշխանությունն էդպես լինի:

- Պարզապես հասարակական ընկալումն այնպիսին է, որ կուսակցություններում չեն կարող ազատ արտահայտվել, սեփական կարծիքը հայտնել՝ լինի դա ընդդիմադիր, թե իշխանական կուսակցություն:

- Թերություններ կան ե՛ւ կուսակցության մեջ, ե՛ւ իշխանության մեջ, ե՛ւ ժողովրդի մեջ, ե՛ւ հասարակության մեջ, ուղղակի իշխանության միջի թերությունները, չգիտես ինչի, ահավոր բացահայտվում են, իսկ հասարակության միջի թերությունները՝ երբեք:

- Այդ բացահայտումներին Դուք ինչո՞վ եք նպաստում:

- Եթե չեն բացահայտվում թերությունները, ուրեմն թերի աշխարհ ա լինում, թերի պետություն, միշտ պիտի բացահայտվի թերությունը, որ կարողանանք ճիշտ ապրել:

- Ձեր կուսակցական համակարգը, այնտեղ ձեւավորված մշակույթը թույլ տալի՞ս է, որ ազատ արտահայտվեք թե՛ հրապարակավ, թե՛ ներկուսակցական քննարկումներում:

- Բա ես ի՞նչ եմ անում: Ես անձ եմ, կուսակցական եմ, ինձ ո՞վ ա արգելում:

- Խնդիրներ չե՞ն առաջանում այդ դեպքում:

- Հեչ էլ առաջանա, ի՞նչ կապ ունի դա: Եթե կուսակցությունն ինքն իր թերությունը չի զգում, եթե կուսակցականը պիտի ինքն իրա թերության մասին չխոսա, օտարը խոսա, էդ կուսակցությունը չի կարա երկար հարատեւի:

- Եթե տեսնեք, որ չեն շտկվում Ձեր բարձրաձայնած թերությունները, հնարավո՞ր է դուրս գաք քաղաքականությունից:

- Այ, պայքարը դրա մեջ ա, որ դու քո ներսում պիտի քո թերությունները փորձես ուղղել, իսկ դու երբ որ քո ներսից դուրս եկար, ո՞վ պիտի ուղղի… չի կարելի զենքերը վայր դնել, երբե՛ք:

- Վերջին շրջանում Ձեզ մոտ դժգոհություն առաջացավ նաեւ հարկային ստուգումների հետ կապված, դրանո՞վ է պայմանավորված, որ Դուք հիմա ավելի…

- Չէ, դա երբեք առիթ չի հանդիսացել ինձ ճշմարտության մասին խոսալու համար: Բոլոր դեպքերում, դեռ հարկային տեսչությունը պիտի ապացուցի, որ ես վնաս եմ տվել, եթե չի ապացուցում, ի՞նչ կապ ունի դա: Հարկային տեսչությունը կարա յուրաքանչյուր կուսակցականի, քաղաքական գործչի, որն ունի սեփականություն, ստուգի, բա չպիտի՞ ստուգի:

- Նախագահի որոշումը՝ էլեկտրաէներգիայի թանկացման հարցով, որ աուդիտ անցկացվի եւ այլն, արդարացի՞ էր:

- Իհարկե այո: Մարդը, որպես երկրի ղեկավար, ընդամենը մի բան ա ասել՝ եկեք հասկանանք ինչ ենք անում. պահանջ կա, պարտադրանք կա, խնդրանք կա, ամեն ինչ կա դրա մեջ, դրա համար պետք է ստուգել, ճշմարտությունը բացահայտել:

- Այսինքն, քաղաքացիների այդ որոշումը՝ մնալ Բաղրամյանում եւ չգնալ այստեղից, դա նո՞ւյնպես արդարացի եք համարում:

- Ես չեմ համարում դա արդարացի, ես էնտեղ էլ ասացի, որ գլխավոր պողոտան փակել՝ հասկացանք, ինչքան կարողացանք, հիմա կարող ենք գնալ՝ Օպերայում շարունակել, բայց պահանջի տերը մնալ:

- Ի՞նչ զգացողությամբ էիք գալիս այստեղ, հատկապես իմանալով, թե ինչպիսի վերաբերմունքի արժանացան Ձեր կուսակից ընկերները մի քանի օր առաջ: Մտավախություն չունեի՞ք, որ նույնը կարող էր Ձեզ հետ պատահել:

- Դա կուսակցականության հետ պետք չի կապել, դա պետք ա կապել անձի հետ: Անձը, երբ որ ինքը դրական չի մոտենում խնդիրներին, անձին վիրավորել, դա ուրիշ խնդիր ա, բայց էդ անձը եթե էդ կուսակցությունից է, էդ կուսակցության մեջ կան մարդիկ, որոնք երբեւիցե… ես հանգիստ եկել լսել եմ՝ առանց վախի, առանց չգիտեմ ինչի:

- Վստա՞հ եք, որ Դուք իսկապես այն դրական կերպարն եք եւ իսկապես դրական կընկալվեիք ժողովրդի կողմից:

- Ես ոչ թե վստահ եմ, այլ համոզված եմ, որ ես դրական կերպար եմ, որովհետեւ ես իմ ծնողների, իմ պապերի առաջ պատասխանատվություն ունեմ, նաեւ պատասխանատվություն ունեմ իմ երեխաների, իմ թոռների առաջ: Կյանքում մարդ ինքը չունի էդ պատասխանատվությունը, երբ որ ինքն արդեն իրան խաբել ա:

- Այդ դեպքում ո՞րն էր Ֆարմանյանի եւ Աշոտյանի սխալը կամ թերությունը, որ նման վերաբերմունքի արժանացան:

- Նրանք ոչ սխալ ունեին, ոչ թերություն, իրենք եկել էին մարդու, տղամարդու կերպարով, ուղղակի հասարակության մեջ մարդիկ կային, ովքեր իրենց լկտի պահեցին ընդամենը:

- Բայց Դուք ասացիք, որ նրանց անձով էր պայմանավորված, ոչ թե կուսակցականությամբ:

- Էդ եմ ասում, մի՛ խառնեք իրար մարդը եւ կուսակցությունը, դա նույն բանն ա։ Առանձնացնում ես՝ ի՞նչ անես: Եթե կուսակցությունից դժգոհ ես, նշանակում ա՝ ամեն կուսակցականի պիտի բռնես ու հայհոյե՞ս:

- Այնտեղ նաեւ կոչեր հնչեցին՝ ՀՀԿ, հեռացի՛ր, ՀՀԿ-ն տեղ չունի այստեղ, այսինքն՝ նրանք մարդուն ու կուսակցությանը, այդուհանդերձ, նույնացրին:

- Ես չեմ կարծում, որ էդ երիտասարդության մեջ գրագետներն են դա ասել, կրթվածներն են ասել, ինտելեկտուալներն են ասել:

- Ձեր գործընկերները մի քանի օր է՝ Բաղրամյան պողոտա են գալիս՝ կենդանի պատ կազմելու ոստիկանների եւ ցուցարարների միջեւ, Դուք դրան, կարծես թե, չմիացաք:

- Ուրեմն, երբ որ ես ուզենամ պատ դառնամ, ես մանդատս պիտի դնեմ ու գնամ պատ դառնամ: Բայց ես չեմ ուզում պատ դառնամ: Նրանք եկել էին, որ ձայնագրվեին, ասեին՝ որ մեր ընտրողն ես… մեծ մասը ցուցակով ընտրվածներն էին, անհատական ընտրվածները չէին: Իրենք դրա կարիքն ունեն, ես դրա կարիքը չունեմ: