«Հրապարակ». Ընդդիմադիր լինելու համար պետք է ունենալ թալանած ավար եւ հայհոյել իշխանությանը

Հարցազրույց «Լուսավոր Հայաստան» կուսակցության կառավարման խորհրդի անդամ Դավիթ Խաժակյանի հետ

- Շատերը թեժ աշուն են խոստանում։ ԼՀԿ-ն որեւէ քաղաքական պրոցեսի մասնակցելո՞ւ է, ակտիվանալու ցանկություն ունի՞, օրինակ` ՏԻՄ ընտրություններին մասնակցելո՞ւ եք։

- «Լուսավոր Հայաստանն» իր ակտիվ քաղաքական գործունեությունը երբեք չի էլ դադարեցրել, գուցե եղել է ակտիվության նվազեցում՝ պայմանավորված արտախորհրդարանական կարգավիճակով, բայց դա դադար չի նշանակում։ ՏԻՄ ընտրություններին տարբեր համայնքներում մեր մասնակցության հնարավորությունը գնահատում ենք, երբ արդեն ամեն ինչ հստակ լինի, դրա մասին առանձին կհայտարարենք։ Տեղյակ եմ, որ որոշ համայնքներում մեր կուսակցության ցուցակով թեկնածուների առաջադրման հարցն է քննարկվում առայժմ։ Իսկ ինչ վերաբերում է աշնանը, կարծում եմ՝ այն կլինի նույնքան քաղաքական եւ նույնքան ակտիվ, որքան նախորդ աշունն էր։ Որեւէ արտառոց բան չեմ կանխատեսում։

- Հիմա ԼՀԿ-ն քաղաքական դաշտում ի՞նչ նիշա է զբաղեցնում, ընդդիմադի՞ր ուժ է համարվում, իշխանակա՞ն, պրոիշխանակա՞ն։

- «Լուսավոր Հայաստանն» իշխանական ուժ չէ, քանի որ չունի իշխանական լծակներ, այն ընդդիմադիր է: Պարզապես հիմա, քանի որ քաղաքական դաշտն աղճատված է, ընդդիմադիր լինելու համար պետք է անպայման ունենալ թալանած ավար եւ հայհոյել իշխանությանը։ Իսկ մենք էդ երկու տրամաբանության մեջ չենք տեղավորվում, դրա համար միշտ մեծ վերապահումով եմ մոտենում այդ տրամաբանության մեջ տեղավորվող մարդկանց։

- Բայց Դուք կարող եք այլ չափանիշներով որպես ընդդիմադիր ուժ դրսեւորվել, օրինակ՝ առողջ քննադատել իշխանությանը, ամեն օր բարձրաձայնել նրանց սխալները։

- Հենց այդպես էլ մոտենում ենք մենք՝ որտեղ խնդիր տեսնում ենք, դա բարձրաձայնում ենք, հետն էլ ներկայացնում ենք այլընտրանքային առաջարկություններ, որովհետեւ ընդդիմադիր ուժի ամբողջ իմաստն այլընտրանք դառնալն է գործող իշխանությանը, եւ էս իմաստով ես կարծում եմ, որ մեր գործունեությունը, գուցե ավելի պասիվ, բայց շարունակում ենք իրականացնել։ Իսկ այն, որ բոլոր առիթներով չէ, որ խոսում ենք, մեկնաբանություններ կամ քննադատություն հնչեցնում, պատճառն այն է, որ կառավարության գործունեության վերահսկողություն թե՛ Սահմանադրությամբ, թե՛ մեր օրենքներով տրված է խորհրդարանական ընդդիմությանը։ Եվ էդ պարտականությունը խորհրդարանական ընդդիմությունը լավ է կատարում, թե վատ՝ դա թող մարդիկ գնահատեն։

- Հիմա դուք՝ որպես արտախորհրդարանական ընդդիմադիր ուժ, ի՞նչ քննադատություն եք հնչեցրել կամ ի՞նչ այլընտրանքային առաջարկով եք հանդես եկել, երբ իմացել եք, որ իշխանությունը մի քանի օրից հանձնելու է Բերձորն ու Աղավնոն։

- Ուրեմն, էդ մասով ես չեմ տեսել, որ որեւէ ուժ քննադատություն հնչեցնի, որովհետեւ Հայաստանում եղած բոլոր ընդդիմադիր ուժերն ասել են, որ նույնիսկ եթե լինեն իշխանություն, նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունը չեն չեղարկելու, իսկ այդ հայտարարության մեջ շատ հստակ գրված է, որ պետք է լինի նոր երթուղի, որը, ընդ որում, համաձայնեցրել են Արցախի իշխանությունները, եւ այդ երթուղին անցնում է Բերձորից եւ Աղավնոյից դուրս, ինչը եւ նշանակում է, որ դա պարզ էր արդեն իսկ 2020 թ․ նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Իսկ մնացածը ժամավաճառություն եւ մարդկանց խաբելու միջոց է։

- Այսինքն՝ իշխանություններին քննադատելու որեւէ արժանի բան չե՞ք տեսնում, իրենք մեղքի բաժին չունե՞ն այս հարցում։

- Ձեր կոնկրետ օրինակին ես պատասխանեցի, իսկ իշխանության մեղքի բաժնի մասին այնքան, ինչքան մենք ենք խոսել մինչեւ 2021 թվի ընտրությունները ներառյալ, ես կասկածում եմ, որ որեւէ ուժ այդքան խոսել է։ Եթե էն լրատվամիջոցները, որոնք այսօր լուսաբանում են հայհոյախոս ընդդիմադիրներին, հրավիրեին «Լուսավոր Հայաստանի» ներկայացուցիչներին եւ հարցնեին՝ ինչն այն չէ, ԼՀԿ-ի ներկայացուցիչները դրա մասին կխոսեին։ Բայց եթե Դուք ակնկալում եք, որ մեր գործունեությունը պետք է հիմնված լինի ամենօրյա հայհոյախոսության եւ քննադատության վրա, մենք երբեք էդպես չենք վարվում։

- Բայց դուք մեդիառեսուրսներից զրկված չեք, դուք էլ ձեր հարթակներն ունեք, առնվազն Ֆեյսբուքի միջոցով կարող եք պարբերաբար ձեր քննադատությունը հնչեցնել։

- Եվ էդպես էլ լինում է։ Հետեւեք Անի Սամսոնյանի էջին եւ կտեսնեք՝ ինչքան գրառումներ է արել, հետո հարցրեք «Հրապարակի» խմբագրությանը՝ ինչու այդ գրառումները չի հրապարակում իր էջում։

- Գուցե դրանք ավելի շատ իշխանությանն արդարացնող եւ ընդդիմադիր ուժերի վրա ցեխ շպրտող գրառումնե՞ր են, դրա համար էլ շատերը չեն ընկալում դրանք։

- Դրանք իշխանությանը քննադատող են ե՛ւ գործող ընդդիմությանը քննադատող, որովհետեւ գործող ընդդիմությունն ապահովագրված չէ քննադատությունից, հատկապես որ քննադատվելու շատ տեղ ունի։

- Հիմա, եթե ես Ձեզ այսօր հրավիրեմ «Հրապարակի» տաղավար, Դուք եթերում կխոսե՞ք իշխանության բացթողումներից եւ կքննադատե՞ք իշխանությանը, որի հանձնարարություններն է կատարում ձեր կուսակցության ղեկավարը։

- Իսկ ես ե՞րբ եմ խուսափել ձեր եթերում բաց խոսելուց։ Պարզապես Դուք պետք է սկսեք հարցեր ուղղել արտաքին քաղաքական ճակատի վերաբերյալ, որտեղ մենք բաց տեքստով ասել ենք, որ ընդհանուր քաղաքական կուրսի մասով մենք համակարծիք ենք։ Հակառակ դեպքում անտրամաբանական կլիներ, որ Էդմոն Մարուքյանը զբաղեցներ հատուկ հանձնարարություններով դեսպանի կարգավիճակը։

- Իսկ ո՞ր հարցերով համակարծիք չեք։

- Բազմաթիվ ներքաղաքական խնդիրներ կան, որոնց մասին շարունակաբար խոսել ենք, նոր բան էստեղ ես չեմ ասի։ Ասենք, իշխանությունը պարտադրեց բոլորին գազաբալոնների փորձաքննություն իրականացնել եւ դրա համար տվեց շատ կարճ ժամանակ։ Եվ էնպես ստացվեց, որ մի քանի հարյուր հազար գազաբալոնից ընդամենը 60 հազարն է փորձաքննված։ Դա լուրջ խնդիր էր, նաեւ անվտանգային խնդիր էր։ Սրա մասին որեւէ ընդդիմադիր խոսե՞լ է։ Չի խոսել։ Ես խոսե՞լ եմ սրա մասին՝ խոսել եմ։ Խոսել եմ անգամ Հ1-ի եթերով։

- Իսկ արտաքին քաղաքականության մասով Դուք նորմա՞լ եք համարում, որ ՌԴ ԱԳՆ-ն նոտա է հղում ՀՀ ԱԳՆ-ին՝ «Սուրմալուի» դեպքով, կարծում եք, որ Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունն այնքան ճիշտ է Ռուսաստանի հանդեպ, որ արժանացել ենք մեզ դաշնակից երկրի կողմից դիվանագիտական նոտայի՞ն, այո՞։

- Ես որքան հասկանում եմ՝ ՌԴ դեսպանության այդ ակնարկը վերաբերում էր «Սասնա ծռերին» եւ իրենց համակիր ուժերին, ոչ թե իշխանությանը։

- Դրա համար պետք էր Հայաստանի ԱԳՆ-ի՞ն ուղարկել նոտա դիվանագիտական ամենաբարձր մակարդակով։ Թող «ծռերին» ուղարկեր:

- Ըստ էության՝ ՌԴ դեսպանությունը ՀՀ իշխանություններից ակնկալում է կա՛մ տեսակետ, կա՛մ գործողություն այդ մարդկանց լռեցնելու համար։ Ես էդպես եմ հասկանում։