Իսկ իշխանականները հասկանո՞ւմ են իրենց խոսքի արժեքը

Երկու տարի առաջ նախկին իշխանություններին ու Սերժ Սարգսյանին իշխանությունից կտրված լինելու մեջ մեղադրող իշխանականների ելույթներից ու գործողություններից տպավորություն է ստողծվում, թե նույն կարգավիճակում հայտնվել են հենց իրենք։ 

Երեկ «Իմ քայլի» ամենաունիկալ պատգամավորներից մեկը՝ Վաղարշակ Հակոբյանը, ով բոլորովին վերջերս չէր իջնում մամուլի էջերից՝ ՄԻՊ Արման Թաթոյանի հասցեին ԱԺ ամբիոնից  հնչեցրած հոխորտանքներով, երեկ հանկարծ որոշել էր խոսել «խոսքի արժեքի» ու կարեւորության մասին, այն պարագայում, երբ ինքն ու իր թիմը «թքած ունեն» իրենց խոսքի, դրա ճշմարտացիության եւ հետեւանքների վրա։ «Ինչ ջուռի մարդ ասես՝ կա Ազգային ժողովում». երեկվա նիստում քննարկվող օրակարգից շեղվեց Վաղարշակ Հակոբյանը՝ առաջարկելով մտածել որոշներին իրենց խոսքերի համար պատասխանատվության ենթարկելու մասին։ «Եթե պատգամավորն ամբիոնի մոտ ակնհայտ ապատեղեկատվություն է տարածում, ինչը միջազգային հարթակներում ՀՀ վարկանիշի համար կարող է հետեւանք ունենալ կամ հանրության շրջանում սխալ տեղեկություն տարածել, կարծում եմ՝ տվյալ մարդը պետք է կրի պատասխանատվություն, թեեւ այս պահին նման պատասխանատվություն չկա»,- համոզմունք հայտնեց Վաղարշակ Հակոբյանը:

Նա շեշտեց, որ իր ասածը պատգամավորի խոսքի ազատությունը սահմանափակելուն չի վերաբերում. «Օրինակ, մենք ունենք գործընկեր, որը հոգեխանգարմունքի տարբեր իրավիճակներում գտնվելով՝ սոցցանցում վիրավորական արտահայտություններ է անում մեկ այլ գործչի հանդեպ, եւ այդ ամենը մնում է անպատասխան: Երբ այս ԱԺ-ն նոր էր սկսել աշխատանքը, այս ամբիոնի մոտ էինք տեսնում նման պահվածք, հետո, չգիտեմ ում ջանքերով, իրավիճակը որոշակիորեն փոփոխվեց, բայց տվյալ անձն իր էմոցիաներն արտահայտելով սոցցանցերում՝ որոշակի աժիոտաժ է առաջացնում եւ դրա համար որեւէ պատասխանատվություն չի կրում»:
Ըստ Հակոբյանի՝ եթե նման դեպքերում պատասխանատվության ենթարկելու մեխանիզմ չգտնվի, պատասխանատվության պետք է ենթարկվի ողջ քաղաքական թիմը. «Չի կարելի մարդուն քաղաքական տեսակետների համար վիրավորել, հետո շրջել այնպես, կարծես ոչինչ չի եղել»: Հակոբյանի խոսքի հասցեատերը, ըստ որոշ տեղեկությունների, ընդդիմադիր Էդմոն Մարուքյանն է։ Մենք զրուցեցինք նրա հետ՝ պարզելու՝ իր մտահոգությունների առիթն ընդդիմադիրնե՞րն են տվել, թե՞ սեփական թիմակիցները, նախեւառաջ՝ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը։

- Պարոն Հակոբյան, այդ ո՞վ է իր ելույթով Ձեզ մտահոգել։

- Ես իմ ելույթում նշել եմ այն, ինչ ուզեցել եմ, որպեսզի հասարակության լայն շրջանակներն այս պահին տեղեկանան։ Երբ հարմար գտնեմ ավելի մանրամասնել, միանշանակ կմանրամասնեմ, ու Դուք եւ բոլոր մարդիկ, միանշանակ, կլսեն այդ մասին։

- Գուցե ասեք՝ Ձեր ելույթի նախատիպը՝ «հերոսը», ընդդիմադի՞ր, թե՞ իշխանական դաշտից է։

- Ես նշեցի, որ իմ ելույթում ինչքան ինֆորմացիա ուզեցել եմ տալ, տվել եմ, եթե կարիք լինի այս խոսակցությունն ընդլայնելու, մենք միանշանակ կընդլայնենք։
Իրավիճակը ցույց կտա՝ հետագայում այլ գործողություններ կլինե՞ն, թե՞ ոչ, բայց ես կարծում եմ՝ պատգամավորն ամբիոնի մոտ ելույթ ունենալիս պետք է զգա իր խոսքի պատասխանատվության արժեքը։

- Ամբիոնը կարեւոր նշանակություն ունի՞ Ձեր ելույթի բովանդակային մասում։

- Ոչ, ամբիոնի կարեւորությունը՝ իր հերթին, ընդհանրապես, խոսքի պատասխանատվությունն է շատ կարեւոր, բայց, այո, կարեւոր է ԱԺ ամբիոնից ելույթ ունենալու խոսքի պատասխանատվությունը։ Կարծում եմ՝ Դուք ինձ հետ համակարծիք եք, որ մարդը պետք է պատասխանատու լինի իր խոսքերի համար։

- Այո, համաձայն եմ ու գտնում եմ, որ, օրինակ, ձեր խմբակցության պատգամավոր Վահագն Հովակիմյանի՝ Վենետիկի հանձնաժողովի նախագահին «կաշառակեր» հռչակելու հայտարարությունից հետո պատգամավորը պետք է հաղորդում տար իրավապահներին, որ կաշառողն ու կաշառվողը՝ Սերժ Սարգսյանն ու Բուքիքիոն, պատասխանատվության ենթարկվեին, հակառակ պարագայում նա անպատասխանատու հայտարարություն է արել, եւ ինքը պետք է սուտ մատնության համար պատժվի։

- Կոնկրետ դա չեմ կարող մեկնաբանել, որովհետեւ խորքային ծանոթ չեմ։

- Իսկ ձեր թիմի պաշտոնյաները, կարծում եք, հասկանո՞ւմ են իրենց խոսքի արժեքը։

- Ես չեմ ուզում մասնավորեցնել եւ անձնավորել, խոսում եմ գլոբալ պատասխանատվության մասին։

- Ես էլ եմ գլոբալ հարցը ձեւակերպում՝ թիմում հասկանո՞ւմ են, թե՞ չեն հասկանում։

- Ես կրկնում եմ՝ պետք չէ մասնավորեցնել։

- Վստահ եմ, որ վարչապետի հայտարարությունների նկատմամբ նույնպիսի անտարբերություն չունեք, ինչ ձեր գործընկեր Վահանգն Հովակիմյանը։ Օրինակ, երբ Նիկոլ Փաշինյանն ասում է, որ լրատվամիջոցների 99 տոկոսը կոռումպացված է, ասում է, որ  դատավորները վնգստացող են, կամ, ասենք, սեւի ու սպիտակի է բաժանվում քաղաքական դաշտը, սա խոսքի արժեքի նկատմամբ բարձր պատասխանատվության մասի՞ն է վկայում։

- Ես կրկնում եմ, որ իմ ելույթի հիմքը խոսքի պատասխանատվության մասին էր։ Հրապարակային գործիչը ԱԺ-ի, երբ որոշակի ինֆորմացիա է փոխանցում, նա պետք է պատասխանատվություն կրի իր խոսքի հետեւանքների հետ կապված։

- Իսկ եթե ակնհայտ զրպարտանքը, ապատեղեկատվությունը, վիրավորանքը «լայվով» է փոխանցում քաղաքացիներին, չպիտի՞ պատասխանատվություն կրի։

- Երեւի ավարտենք։

- Պարոն Հակոբյան, իսկ ամբիոնից կարելի՞ է մատ թափ տալ, հոխորտալ ՄԻՊ-ի վրա, մանիպուլացնել նրա զեկույցը, ինչպես շաբաթներ առաջ Դուք արեցիք։

- Ես մատ թափ չեմ տվել, չեմ հոխորտացել, եղել է քաղաքական ելույթ, եւ այդ հարցը համարում ենք փակված։