Խիղճը՝ մի կողմ, ընդամենը օրենքի պահանջն է պահպանվում էս պահին․ ինչո՞ւ է կողմ քվեարկել Չիչոյանը

Երեկ ՀՔԾ-ն մեղադրանք առաջադրեց ԲԴԽ նախագահ Ռուբեն Վարդազարյանին՝ ինչ-որ լիազորությունների չարաշահման, արդարադատությանը միջամտելու գործով։ Զուգահեռաբար Բարձրագույն դատական խորհուրդը նիստ հրավիրեց և 6՝ կողմ, 2՝ դեմ ձայնով կասեցրեց Վարդազարյանի լիազորությունները։ Նրա փոխարեն այդ աթոռին նստեց Գագիկ Ջհանգիրյանը՝ իրականացնելով իշխանությունների երազանքը։ Այդ կողմ քվեարկողներից մեկն էլ Սերգեյ Չիչոյանն էր, ում վարքն առնվազն տարակուսանք է առաջացրել նրան ճանաչողների մոտ։ Նա սկզբունքային, արդարամիտ ու օբյեկտիվ դատավորի համբավ ուներ, իր հարցազրույցներում կարելի է ասել՝ քննադատաբար էր արձագանքում գործադիր իշխանության կողմից ԲԴԽ-ի, ԲԴԽ նախագահի նկատմամբ իրականացվող քաղաքական ճնշումներին։ Կարճ ասած, եթե մյուսներից սպասելի էր, ապա Չիչոյանից նման քայլ չէին սպասում, որ իր մեկ ձայնով կնպաստեր Վարդազարյանից ազատվելու և նրա փոխարեն Գագիկ Ջհանգիրյանին այդ աթոռին նստեցնելու հարցում իշխանության դավադիր ծրագրի իրականացմանը։ Մամուլում արդեն գրվեց, որ Չիչոյանին իշխանությունները պաշտոն են խոստացել, դրա համար է նա նման քայլի գնացել։

Չիչոյանը մեր հարցին՝ ինչո՞վ կբացատրի իր դիրքորոշումը, որ կողմ է քվեարկել, ասաց․ «Կբացատրեմ զուտ օրենքի պահանջներից ելնելով»։

-Սա քաղաքական ճնշո՞ւմ  չէ, պարոն Չիչոյան։

-Բացարձակ նման խնդիր չի եղել։

-Իսկ ովքեր դեմ են քվեարկել, իրենք օրենքի պահանջները չե՞ն պահել։

-Ես չեմ կարող իրենց տեղը դիրքորոշում հայտնել։

-Պարզապես տարակուսելի է Ձեր դիրքորուշւմը, Դուք էլ եք տեսել՝ ինչպիսի քաղաքական ճնշումներ են իրականացվում ԲԴԽ նախագահի նկատմամբ, ու հիմա, փաստորեն, նրա գործընկերները նրան հանձնեցին իրավապահ մարմիններին կամ թույլ տվեցին, որ նրա լիազորությունները կասեցվեն։

-Իրավապահ մարմիններին մեր գործընկերոջը ոչ ոք չի հանձնել, ընդամենը դեռ քննություն է գնում, էստեղ որևէ խնդիր չի եղել, ընդամենը կասեցվել են լիազորությունները։ Էստեղ երկու ինստիտուտ է գործում, եթե Դուք օրենքը նայեք, ընդամենը գլխավոր դատախազի միջնորդության մեջ նշված է, որ իր գործառույթներից դուրս արարք է իբր կատարվել, և դրա համար ԲԴԽ-ի համաձայնությունը պետք չէր, ընդամենը օրենքի իմպերատիվ պահանջ է, ասում է՝ պետք է կասեցվի մինչև նախաքննության ավարտը։ Սա իմպերատիրվ պահանջ է եղել ընդամենը։

-Այսինքն՝ կարծում եք, որ ճի՞շտ էր նրա լիազորությունները կասեցնելը։

-Եթե նման միջնորդություն է եղել գլխավոր դատախազի կողմից, օրենքի պահանջն է։

-Բայց երկու անդամ դեմ է քվեարկել  այսինքն՝ օրենքը միանշանակ չէ։

-Օրենքը միանշանակ է։

-Չե՞ք կարծում, որ այստեղ քաղաքական ենթատեքստ կա։

-Ես նորից եմ կրկնում, նման բան տեղի չի ունեցել, մանավանդ՝ իմ կողմից, որովհետև պարոն Վարդազարյանն իմ գործընկերն է, չգիտեմ՝ էսօր, անկախ ամեն ինչից, ինքը կամ իմ գործընկերները ինչ կարծիք կկազմեն, որևէ քաղաքական խնդիր տեղի չի ունեցել։

-Բայց այդպես է ընկալվում, որ իշխանությունները հասան իրենց նպատակին Վարդազարյանի հարցում։

-Ես չեմ կարծում, որ իշխանութունը հասել է իր նպատակին։

-Բայց Ջհանգիրյանն այսօր փաստացի իր աթոռն է զբաղեցնում արդեն։

-Ջհանգիրյանն ընդամենը ժամանակավոր պաշտոնակատար է, Ջհանգիրյանով չի հարցերը լուծվում, Ջհանգիրյանն ընդամենը մի ձայն ունի, ոնց որ մնացած անդամները։

-Բայց, եթե Դուք Ձեր այդ մեկ ձայնն օգտագործեիք ու դեմ քվեարկեիք, Վարդազարյանի լիազորությունները չէին դադարի։

-Դուք նորից նույն հարցին եք անդրադառնում, էնտեղ հազար հարց է քննարկվում, էնպես չի, որ Ջհանգիրյանի ձայնը որոշիչ է էդտեղ։

-Դուք և բոլոր այն ԲԴԽ անդամները, որոնք Ձեզ պես կողմ են քվեարկել, կարծում եք՝ խղճին և արդարադատությանը դեմ չե՞ն գնացել։

-Խիղճը՝ մի կողմ, ընդամենը օրենքի պահանջն է պահպանվում էս պահին։

-Այսինքն՝ մյուս երկու անդամները, որոնք դեմ են քվերակել, օրենքի պահանջը չե՞ն պահել։

-Դա իմ կարծիքն է եղել, միգուցե իրենք ավելի ճիշտ դուրս գան ապագայում։

-Դուք չե՞ք տեսնում քաղաքական իշխանության կողմից ԲԴԽ-ի կողմից հստակ ուղղորդված ճնշում, հրահանգներ։

-Եթե մամուլին հետևում ենք, եթե Ազգային ժողովում տեղի ուենցող գործընթացներին հետևում ենք, ապա որոշակի ինչ-որ կա նման բան արտաքին տեսքով։ Բայց, ընդհանրապես, ներսում նման խնդիր ես էքան ժամանակ չեմ տեսել, որ որևէ մեկը ԲԴԽ անդամներից որևէ մեկին ասի՝ էս հարցը, խնդրում եմ, էսպես լուծի։

-ԲԴԽ անդամների՝ գուցե չէ, բայց կոնկրետ Ռուբեն Վարդազարյանի նկատմամբ ակնհայտ է, չէ՞, որ կա քաղաքական ճնշում։

-Ես նման գնահատականներ չեմ կարող տալ և իրավունք էլ չունեմ նման գնահատականներ տալու։

-Պարզապես Դուք էլ էիք բավականին օբյեկտիվորեն ու քննադատաբար արտահայտվում ԲԴԽ-ի նկատմամբ իրականացնող գործընթացների վերաբերյալ։

-Ես միշտ եմ էդպես եղել ու շարունակելու եմ էդպես աշխատել։ Անկախ նրանից՝ էսօր թե ընդդիմությունը, թե՛ իմ գործընկերները ոնց կմտածեն, ես էստեղ եմ ընդամենը իրավունքը պաշտպանելու, դատավորների շահերը պաշտպանելու համար։ Հիմա, թե ով ինչ է մտածում, ապագայում մարդիկ կհասկանան։ Ես կարծում եմ՝ արդարությունը կհաղթի,և եթե մեր գործընկեր Վարդազարյանը որևէ խնդիր չի ունեցել օրենքի հետ, ես համոզված եմ, որ խնդիր չի ունենալու։ Ես երեք տարի է՝ էս խորհրդում եմ աշխատում, ու չի եղել մի դեպք, մի քվարկություն կամ մի դատավորի պատասխանատվության ենթարկելու խնդիր, որ մի դատավոր կամ մի խորհրդի անդամ կարող է ասել կամ կողքի օբյեկտիվ դիտորդն ասի՝ սուբյեկտիվ եմ եղել։ Հավատացած ասում եմ, որ բոլոր տասը անդամներից երևի ամենամեղմ քվեարկողը ես եմ եղել՝ թե պատասխանատվության, թե՛ մերժելու առումով։

-Ի դեպ, մամուլում արդեն գրվել է, որ Ձեզ ինչ-որ բարձր պաշտոն են առաջարկել, դրա համար եք կողմ քվեարկել։

-Կարդացել եմ, ծիծաղս գալիս է։ Եթե ես էդ բարձր պաշտոնից ընդամենը կամավոր դիմում գրեցի, գնացի, որպեսզի ընտանիքիս հետ լինեմ, որովհետև մայրս միայնակ էր ապրում։ Ես 17 տարի իմ աշխատանքային գործունեության մեջ դրսերում եմ աշխատել։ Ես Վերաքննիչ դատարանի դատավոր էի, նորմալ, ինձ շատ լավ էի զգում, դիմում եմ գրել, գնացել եմ կամավոր, որպեսզի Առաջին ատյանում աշխատեմ, որ ընտանիքիս կողքը լինեմ։ Ասենք, դա ասելու բա՞ն է։

-Այսինքն՝ որևէ մոտիվացիա չի՞ եղել։

-Ես էդ հարցը Ձեզ եմ տալիս, Դուք հավատու՞մ եք նման գրածի։

-Չգիտեմ, մեծ աշխարհ է, պարոն Չիչոյան, հատկապես քաղաքականության մեջ ամեն ինչ էլ կարող է լինել։

-Դե, կարա ամեն ինչ էլ լինի, բայց չէ՝ չկա նման մոտիվացիա։ Ես ընդամենը էսօր Առաջին ատյանի դատարանի դատավոր եմ։

Մանրամասն՝ վաղը, «Հրապարակի» հերթական համարում։