Ի տարբերություն շատերի, իմ ընկերների հետ աշխատել եւ չարչարվել եմ իմ ստացած ձայների համար 

Նիկոլ Փաշինյանի երեկ բեմադրած ներկայացման թիրախներից մեկը դարձավ նախկին իմքայլական, պատերազմից հետո այդ խմբակցությունից դուրս եկած Գոռ Գեւորգյանը։ Նիկոլ Փաշինյանին հարց ուղղելուց առաջ նա ասաց․ «Ես ամաչում եմ հնչեցված ծափերի համար, քանի որ ունենք հազարավոր զոհեր, չվերադարձած գերիներ եւ դեռ չխնկարկված գերեզմաններ»։ Ի պատասխան, Փաշինյանը նետեց․ «Էդ ո՞նց եք եկել ըտեղ նստել, որտեղի՞ց եք եկել, ո՞վ եք: Ես Ձեր հարցերին չեմ պատասխանում, հարկ չեմ համարում:

Եթե Դուք օգտագործում եք «ձեր թիմ» արտահայտությունը, Դուք ընդհանրապես ըտեղ նստած՝ հարց տալու իրավունք չունեիք, ու ասում եմ, որ չունեք, ես Ձեր հարցերին չեմ պատասխանում: Այո, մենք ծափահարում ենք այն մարդկանց, ովքեր հավատում են Հայաստանի, Արցախի ու հայ ժողովրդի ապագային, մենք ծնկաչոք ենք հիշատակում մեր նահատակներին: Հիշեք, թե որտեղից եք եկել, ոնց եք եկել»: Այս հարցուպատասխանից հետո զրուցեցինք Գոռ Գեւորգյանի հետ։

- Պարոն Գեւորգյան, «էդ ո՞նց եք եկել, որտեղի՞ց»՝ պատմեք իմանանք, Նիկոլ Փաշինյանն ակնարկում էր, որ ինքն է Ձեզ բերել խորհրդարան, Ձեր նախկին գործընկեր Սիսակ Գաբրիելյանն էլ հայտարարեց, թե Դուք ինքներդ եք մի առիթով այդ մասին խոստովանել, ուստի չարժե Ձեզ անդրադառնալ։ 

- Ես առհասարակ կուզենայի, որ բոլորը հետեւեին բարեվարքության նորմերին եւ չփորձեին թիրախավորել անձերին, երբ հարցը վերաբերում է քաղաքական օրակարգերին, ընդհանրապես՝ մեր պետության ներկային եւ ինչու ոչ՝ նաեւ ապագային։
Երկրորդը․ ուզում եմ վերջապես հասկանալի դառնա, եւ չշահարկեն հարցը, որովհետեւ անցած տարեվերջից սկսած՝ այդ թեման անընդհատ շահարկվում է։

-Նկատի ունեք «ուսապարկերի» համեմատության մասին հայտնի հայտարարությո՞ւնը, որ պատգամավորներին համեմատեցին Նիկոլ Փաշինյանի ուսապարկի հետ։

- Այո, այո, շահարկումներ են գնում պատգամավորների մանդատի, նրանց՝ խորհրդարանում հայտնվելու շանսերի շուրջ։ Ես ասում եմ՝ խորհրդարան եկել եմ «Իմ քայլի» ցուցակով, ես դա չեմ հերքում եւ երբեք էլ չեմ հերքելու։ Քաղաքական այդ թիմի հետ խորհրդարան մտնելով հանդերձ՝ ունեմ իմ սեփական սկզբունքները՝ որպես ՀՀ քաղաքացի, առավել եւս՝ ՀՀ խորհրդարանի պատգամավոր, եւ առաջին հերթին պատասխանատու եմ իմ խղճի, կամքի, պետության եւ ժողովրդի առջեւ։ Եթե կան հարցեր, որոնք ինձ համար առնվազն խնդրահարույց են, եւ ես դրանց պատասխանները չունեմ, ես վարվում եմ այնպես, ինչպես վարվել եմ։ Որպես մասնագետ՝ երբեք ու երբեք իրացվելիության խնդիր չեմ ունեցել, ավարտել եմ միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետը, հետո՝ «ֆինանսներ եւ վարկ», մագիստրոսի կոչում եմ ստացել, պատմական գիտությունների դոցենտ եմ, դասախոսում եմ, անցել եմ ժամկետային զինծառայություն, իսկ խորհրդարան գալուց առաջ եղել եմ ՀՀ ֆինանսների նախարարի խորհրդականը։ Եվ եթե շատերը կարծում են, որ պատգամավորի աշխատանքը ստանձնելը աշխատանքային իրացվելիության հնարավորություն է, պետք է հիասթափեցնեմ իրենց՝ այդպես չէ, գալիս ես ինչ-որ բան շտկելու, փոխելու։ Ի տարբերություն ցուցակում հայտնված շատ-շատերի, իմ ընկերների հետ աշխատել եւ չարչարվել եմ իմ ստացած ձայների համար։ Թե դրանից որ մասնաբաժինն է պատկանում թիմին, առաջնորդին, որը՝ ինձ, ես անհարիր եմ համարում քննարկել։ Վերջիվերջո, մենք ժողովրդավարական երկրո՞ւմ ենք ապրում, թե՞ ոչ։ Ամենածանր հարցը մի՞թե այսօր խմբակցությունից իմ դուրս գալն է։ Մի՞թե դա ավելի մեծ ողբերգություն է, քան այն, որին մենք բախվել ենք նոյեմբերի 9-ին։

- Բայց Դուք կարող էիք Ձեր շուրջը նայել եւ հասկանալ, թե ում հետ եք ճանապարհ գնում, եւ ինչի կարող էր հանգեցնել։ Մի թիմի հետ եկաք, որտեղ շատերը բարձրագույն կրթություն էլ չունեն, փորձ չունեցող մարդիկ պաշտոնների նշանակվեցին։ Եթե անցած տարիներին աչք չփակեիք Ձեր ղեկավարի աղմկոտ քայլերի վրա, այսօր այլ պատկեր կունենայինք, օրինակ՝ երբ դատարանները շրջափակվելու հրաման տրվեց, ոչ մեկդ ձայն չհանեց, երբ Արցախի հերոսներին էին վարկաբեկում, էլի ձայն չկար։ Ասֆալտին էր փռում, պատերին ծեփում։ Գուցե չեք արձագանքել, դրա համար էլ այսօր բաց տեքստով հայտարարում են, որ խոսելու իրավունք չունե՞ք։

- Նախ, նորից եմ կրկնում՝ կան բարեվարքության եւ քաղաքավարության նորմեր, որոնք մարդը պետք է պահպանի, դա վերաբերում է ամեն ինչին, այդ թվում՝ այն շրջանակներին, որտեղ դու գտնվում ես եւ ունես որոշակի բարոյական նորմեր։ Եվ եթե հրապարակային որեւէ ելույթի չեմ փորձել արձագանքել հրապարակային, դա չի նշանակում, որ ես այդ հարցի շուրջ համապատասխան շրջանակներում չեմ խոսել կամ չեմ բարձրաձայնել։ Միշտ էլ ունեցել ենք երկխոսություններ, տարընկալումներ, եւ այնպես չէ, որ ինձ համար ամեն ինչ միանշանակ է եղել։ Երբ իրավիճակը հասունանում է այն աստիճանի, որ դու ստիպված ես ընտրություն կատարել, կատարում ես հանուն պետության եւ ժողովրդի։ Սա անձի խնդիր չէր, ես իմ ընտրությունը կատարել եմ՝ ելնելով պետության շահից, ժողովրդի առջեւ ստանձնած պատասխանատվությունից։ Ես բազում հարցերի պատասխաններ մինչեւ հիմա չունեմ, տա Աստված, որ ապագայում բոլորս ունենանք։

- Այսինքն, մինչեւ պատերազմը իշխանության բոլոր քայլերը բխել են պետության շահի՞ց, իմ թվարկած եւ այլ  իրողությունները բավարար պատճառ չէի՞ն, որ Դուք հանուն պետության շահի դուրս գայիք խմբակցությունից։ 

- Նախ պետք է հասկանալ՝ արդյոք այս կամ այլ պատգամավորի կողմից, ովքեր դիրքորոշում են հայտնել, հաշվի՞ է առնվել խորքային հարցերի նկատմամբ հնչեցված կարծիքները։

- Եթե անգամ հաշվի չեն առել, Դուք շարունակել եք մնալ թիմում։

- Բոլոր ոլորտներն ունեցել են պատասխանատուներ, պատասխանատուները ներկայացրել են ինֆորմացիա, որը ոչ բոլոր պատգամավորներին է եղել հասանելի, եւ, հետեւաբար, այդ տրամաբանությունից ելնելով՝ սպասել ենք սկսված գործընթացի տրամաբանական ավարտին։ Բազմաթիվ հարցեր կան, որոնց հետ ես համաձայն չեմ եղել, բայց խմբակցությունում լինում է քվեարկություն, կոնսենսուսային որոշումներ, եւ մեկ, երկու, երեք պատգամավորի հակադիր դիրքորոշումն էական նշանակություն չի ունենում։

- Պարոն Գեւորգյան, պատերազմի, պարտության մեջ Դուք Ձեր մեղքի, պատասխանատվության բաժինը տեսնո՞ւմ եք, թե՞ ոչ։

- Իմ բարձրաձայնած հարցն առնչվում էր Ձեր հնչեցրած հարցի բովանդակությանը, որին չպատասխանեց հարցի հասցեատերը, այսինքն՝ եթե ես օգտվել եմ պետական տեղեկատվական խողովակներից, որից օգտվել է բնակչության ճնշող մեծամասնությունը, որ մենք 44 օր հաղթում ենք, եթե ես խորհրդարանի պատգամավոր եմ, թիմի անդամ, բայց տեղյակ չեմ եղել այդ օրերի գործընթացից․․․

- Նիկոլ Փաշինյանն ասում է, որ ոչ թե իշխանության սխալ քաղաքականության հետեւանք էր պատերազմը, այլ դա պետք է լիներ․ համակարծի՞ք եք։

- Ես չեմ կարող այդ հարցին միանշանակ պատասխան տալ, որովհետեւ պատերազմի վտանգը ՀՀ-ի համար միշտ է եղել, դրա մասին 1998 թվականին բարձրաձայնել է նաեւ մեր առաջին նախագահը, ես չեմ կարծում, որ կգտնվի մեկը, ով կասի, որ Հայաստանը պատերազմից շատ հեռու է եղել։

- Ասում են՝ Նիկոլ Փաշինյանի սադրիչ հայտարարություններն արագացրին գործընթացը․ հիշենք՝ «Արցախը Հայաստան է եւ վերջ»։

- Ունենք այն, ինչ ունենք, հիմա այս ամենի պատասխանատուների համար համապատասխան գործընթաց պետք է սկսվի, որը կբացահայտի՝ պատերազմի պատասխանատվությունն ամբողջությամբ ում իրավասության դաշտում է գտնվում։

- Իսկ քաղաքական կարիերան շարունակելու, այլ թիմի հետ ընտրությունների մասնակցելու որոշում ունե՞ք։

- Այս պահին չունեմ որոշում, չունեմ քննարկում որեւէ հարցի վերաբերյալ։