Նախարարի հորդորը՝ լուրջ հետազոտություններ մի արեք
Բնապահպանության նախարար Էրիկ Գրիգորյանը մի քանի առիթով ասել է, թե Ամուլսարում միջազգային փորձաքննության կարիք ծագեց, քանի որ Հայաստանի բնապահպանության նախարարության համապատասխան ՊՈԱԿ-ի մասնագետները բավարար կարողություններ չունեն՝ գնահատելու ազդեցությունները:
Հետեւաբար, նախկինում տրված թույլտվությունների վրա չի կարելի հիմնվել, քանի որ թույլտվություն տվողները բավարար գիտելիք չունեն: Այստեղ տրամաբանական հարց է առաջանում․ եթե նրանք Ամուլսարի ազդեցությունները գնահատելու բավարար կարողություններ չունեն, ինչպե՞ս են գնահատում այլ հանքերի գործունեությունը: Ավելին, կառավարությունը հպարտությամբ հայտարարում է, որ շուտով կվերագործարկվի Թեղուտը, որի թույլտվությունը նույնպես տվել են բնապահպանության նախարար Էրիկ Գրիգորյանի, իր իսկ ձեւակերպմամբ՝ «բավարար կարողություններ չունեցող» գործընկերները: Եվ, ուրեմն, ինչո՞ւ է միջազգային փորձաքննության կարիք ծագել միայն Ամուլսարի դեպքում: Երկակի ստանդարտներն ու անհավասար պայմանները նույնպես կոռուպցիայի դրսեւորում են, եւ այս դեպքում պետք չէ զարմանալ, թե ինչու է «Լիդիանը» դիմել միջազգային դատարան:
Բայց անցյալ շաբաթ Հ1-ին տված հարցազրույցում բնապահպանության նախարարն էլ ավելի տարօրինակ հայտարարություն արեց: Նա փորձեց արդարացնել, թե ինչու է միջազգային փորձաքննությունն անցկացվում հենց Ամուլսարում, եւ է՛լ ավելի վտանգավոր հայտարարություն արեց: Բնապահպանության նախարարը բացատրում է, որ Ամուլսարի բնապահպանական հետազոտությունների վրա աշխատել են տասնյակ ինստիտուտներ, փորձագետներ, հազարավոր էջեր կազմող հետազոտություններ են գրվել, ու մեր փորձագիտական ՊՈԱԿ-ի մասնագետները չէին կարող նման մանրակրկիտ հետազոտությունները գնահատել:
Այսինքն, կառավարությունը պատժում է «Լիդիան»-ին՝ հայաստանյան ստանդարտներից դուրս մանրակրկիտ հետազոտություններ անելու, արտասահմանյան մասնագետներ ներգրավելու ու ռիսկերը պատշաճ գնահատելու համար: Ինչպես հայտնի է, «Լիդիանն» ունի միջազգային բաժնետերեր, եւ Ամուլսարի բնապահպանական հետազոտությունները հազարավոր էջերի հասնող ուսումնասիրություններ են, որոնք տեղադրված են իրենց կայքում: Սա, փաստորեն, կառավարության ուղերձն է մյուս հանքերին ու տնտեսվարողներին՝ որքան ավելի հակիրճ ու «գլխառադ» արված լինեն ձեր բնապահպանական հետազոտությունները, այնքան ավելի քիչ խնդիր կունենաք Հայաստանում:
Մի արեք լրացուցիչ անալիզներ, մի կիրառեք արտասահմանյան փորձը, որովհետեւ մենք չենք կարող գնահատել լուրջ աշխատանքը: Այ, եթե ձեր հետազոտությունները մակերեսային լինեին, ռիսկերի գնահատման ոչ մի լուրջ հետազոտություն չանեիք, մեր մասնագետները կկարողանային գնահատել այդ մի քանի էջը, ու ձեր հանքն էլ, մյուսների նման, կաշխատեր: Եվ սա ասում է բնապահպանության նախարարը: Սա ամենավտանգավոր ուղերձն է թե՛ բնապահպանության, թե՛ առավել եւս օտարերկրյա ներդրումների համատեքստում:
Կարծիքներ