«ՔՈ»-ն չի բացառում, որ դուրս կգա փողոցային պայքարի

«Քաղաքացու որոշում» սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցությունը, որը հեղափոխության ջատագովներից էր, սկսել է հիասթափության նոտաներ հղել առ իշխանություն։ «ՔՈ»-ին չեն գոհացնում Նիկոլ Փաշինյանի ու նրա կառավարող թիմի ցուցաբերած արդյունքները, որովհետեւ նրանք հեղափոխությունից 2 տարի անց չեն իրականացրել «ՔՈ»-ի մի շարք ակնկալիքներ։ Բողոքի ու դժգոհության նոտաներից ամենացայտունն օրերս «ՔՈ» անդամ Գարեգին Միսկարյանի բավականին կոշտ գրառումն էր․ «Ես` Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացի Գարեգին Միսկարյանս, սկսում եմ իմ պայքարը հեղափոխական ամբիոնից ինձ լկտիաբար խաբած քաղաքական թիմի եւ հեղափոխության ինքնահռչակ առաջնորդ, պոպուլիստ, ստախոս Նիկոլ Փաշինյանի դեմ։ Կա՛մ նա սկսում է իրական դատական համակարգի բարեփոխումների ծրագիր, կամ ես օրենքի եւ իրավունքի սահմաններում ամեն ինչ անելու եմ՝ օր առաջ նրանից ազատվելու եւ իրական հեղափոխական օրակարգը կյանքի կոչելու համար»։

«ՔՈ» գործադիր մարմնի քարտուղար Սուրեն Սահակյանն այս թեմայով երեկ մեզ ասաց․ «Երբ մենք գնացել ենք հեղափոխության, բոլորս մտքում ունեցել ենք որոշակի համակարգային բարեփոխումներ, որոնք երկիրն ավելի լավը կդարձնեն։ Այդ բարեփոխումների մասին մենք հայտարարել ենք տարբեր կերպ, կետեր ենք հայտարարել, եւ դրանք իրականացված չեն դեռեւս։ Եվ գնալով հույսը մարում է, որ կիրականացվեն, որովհետեւ էդպիսի համակարգային, հեղափոխական ռեֆորմներ արվում են, երբ ռեֆորմ անողի վարկանիշը բարձր է։ Որքան հեռանում է այդ ժամանակը, այնքան այդ ռեֆորմների իրականացման հնարավորությունն է թուլանում, եւ, խոշոր հաշվով, էսօր մենք շատ փոքր վերապահումով կարող ենք ասել, որ դա չի էլ լինի, մանավանդ էս տնտեսական եւ էպիդեմիական ճգնաժամից հետո էդ վարկանիշից բան չի մնա։ Եվ դա մեզ շատ հուզում է, որովհետեւ ստացվում է՝ այն, ինչ մենք ուզում էինք, չի լինելու»։

- Իսկ հատկապես ի՞նչ ռեֆորմներ էիք ակնկալում, որ չեն իրականացվել։

- Քաղաքական համակարգի ռեֆորմներ՝ կուսակցությունների մասին օրենքով, մենք կուզեինք նաեւ Սահմանադրության փոփոխություն տեսնել, մենք կուզեինք ազատ ու անկախ դատարանի ստեղծման համար իրականացվող ռեֆորմներ տեսնել, մենք կուզեինք կուսակցությունների քաղաքական համակարգին համապատասխան Ընտրական օրենսգիրք ունենալ, մենք կուզեինք, որ հանրաքվեների ինստիտուտը պարզեցվեր։ Ամենակարեւորը՝ մենք կուզեինք, որ սեփականության հարցերը կարգավորվեին, որպեսզի մենք պերմանենտ հեղափոխությունների շրջան չմտնեինք։

- Այսինքն՝ Դուք համակարծի՞ք եք ձեր թիմակից Գարեգին Միսկարյանի գրառումներին, որտեղ նա բողոքի ձայն է բարձրացնում։

- Էդ բողոքի ձայները բոլորն են բարձրացնում։ Որ գրառումների հետ ես համակարծիք եմ լինում, դա հնարավոր է արտահայտել Ֆեյսբուքում «լայք» դնելով, իսկ որի հետ չէ՝ չէ։ Իսկ կոնկրետ Միսկարյանի տվյալ գրառման մասով 2 ասպեկտ կա՝ բովանդակային եւ ձեւի։ Բովանդակայինը ես նոր ասացի՝ ինչի հետ եմ համաձայն, գրառման էն հատվածի հետ, որ բարեփոխումներ չեն լինում, իսկ ձեւի առումով գրառումը ընդհանրապես անընդունելի է, որովհետեւ մենք ենք միշտ ասել, որ անձնական վիրավորանքներ չպետք է հնչեն քաղաքական տեքստերի մեջ։

- Լավ, հիմա դուք ի՞նչ եք մտադիր անել, ձեր ակնկալիքները չեն արդարանում, եւ, ինչպես ասացիք, գնալով հույսերը մարում են։ Դուք պայքարի ինչ-որ մեթոդ, տարբերակ մտածո՞ւմ եք՝ որպես քաղաքական ուժ։

- Քաղաքականությունը հենց դա է, որոշումներ կայացնելու իրավունքի համար պայքարն է, ըստ էության։ Եվ եթե մեր ծրագրերը չեն իրականանում, յուրաքանչյուր քաղաքական ուժի անելիքն այն է, որ էդ ծրագրերը՝ այսպես, թե այնպես, իրականություն դառնան։ Թե ինչպես դա իրականություն կդարձնենք, արդեն կլինի ժամանակին ամենահարմար մեթոդներով։

- Հնարավո՞ր է, որ իշխանափոխության օրակարգ առաջ քաշեք կամ նման ցանկություն հայտնեք, համարեք, որ այս իշխանությունը սպառել է իրեն, այլեւս չի կարելի հույս կապել նրա հետ, եւ պետք է իշխանությունը փոխվի։

- Դա երբեք, ոչ մի դեպքում չի կարելի բացառել, երբեք, որեւէ կուսակցության դեպքում։ Բայց իշխանափոխությունն էստեղ ճիշտ տերմին չէ, իշխանությունը եղել եւ մնում է ժողովուրդը, եւ դա փոխելն անհնար է, իսկ ինչ վերաբերում է դրա տակ հասկացվող երեւույթին, որ կառավարող ուժը փոխվի, ապա միշտ ցանկացած կուսակցության հիմքում, որը չի կիսում էն գաղափարները, որոնք կիսում է կառավարող ուժը, միշտ նրանց նպատակն իրենց ծրագիրն իրականացնելն է եւ դրա համար վարչական լծակներ ունենալը։

- Իսկ հնարավո՞ր է առաջիկայում փողոցային պայքար ծավալվի ձեր կողմից, մենք նման տեղեկություն ունենք։

- Եթե մեր ծրագրերն իրականություն չդառնան, ապա դա ճանապարհներից մեկն է։ Մենք մեր ծրագրերը, հեղափոխական օրակարգն իրականություն դարձնելու համար կօգտվենք պահի ամենահարմար, արդյունավետ մեթոդներից, այդ թվում՝ փողոցային պայքարից, եթե էդ պահին դա հարմար լինի։

- Իսկ ի՞նչ օրակարգով։

- Հեղափոխական։ Ասացի արդեն, այդ 5 կետերը պատահական 5 կետեր չեն, դրանք պետության հիմքն են։ 

- Այսինքն՝ ձեր պայքարը կարող է լինել այդ 5 կետերի կատարմա՞ն, թե՞ կառավարող ուժի փոփոխության պահանջով։

- Քաղաքական կուսակցությունը քաղաքացիների միավորում է, որը գաղափարներ ունի եւ դրանք իրագործելու ծրագրեր։ Հիմա, եթե կառավարող ուժը վերցնում դա անում է, ապա ինձ թվում է՝ էական չի լինի, թե ով կլինի ղեկին, եթե չի իրականանում, իհարկե, եթե ուզում ես մի բան լավ անել, դու պետք է անես։

- Այլ քաղաքական ուժերի հետ միավորվել՝ ձեր պատկերացրած օրակարգի շուրջ, հնարավո՞ր է, թե՞ ոչ։

- Ոչ, անհնար է, որովհետեւ որեւէ միավորում հնարավոր է, երբ գաղափարական նմանություններ կան։ Իսկ խնդրի շուրջ համատեղ գործել, իհարկե, հնարավոր է, բայց ես էս պահին չեմ կարող տեսնել, թե ով է մեր գաղափարները կիսում։ Մենք մեր ասելիքն ունենք, ով կմիանա դրան, թող միանա։